Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2007

LCD soundsystem - Sound of Silver



O δευτερος κανονικος δισκος της μπαντας απο την Νεα Υορκη που συγκλονισε τις πιστες πριν ενα χρονο.
Και υστερα απο μερικες ακροασεις, νομιζω οτι ειναι ξεπερναει τον προηγουμενο. Μπορει να παιζει ηλεκτρονικη μουσικη η μπαντα, αλλα γενικα δεν ξεφευγει εξωπραγματικους ηχους, αντιθετα το αισθανεσε πολυ καθημερινο, και δικο σου. ενταξει σε πολλα σημεια να ειναι οριακα μπαναλ η 80ιλα που αποπνεει, αλλα αυτα ειναι μαλλον εξαιρεσεις. Οι φανκυ επιροες, οι πραγματικοι πιασαρικοι ρυθμοι, αλλα και τα φωνητικα (που παροτι δεν ειναι τα καλυτερα που εχεις ακουσει, αποπνεουν μια σπανια ζεστασια για ηλεκτρονικη μουσικη) , σε κανουν να μην μπορεις να ξεκολησεις. Ο ιδιος μαλιστα περιγραφει τον ηχο του ως gay stuff. disco. bored people. a poorly executed fist-fight. sandwiches without too much meat and stuff on them. records that you used to hate but are kind of cool now that you heard them again years later at your friends house. hipster nonsense. midrange, and not so much bass-and-treble. an engine that needs the timing looked at and is running at capacity. a band. (απο την σελιδα στο myspace)
Ο δισκος ειναι διαθεσιμςο για download και θα κυκλοφιρησει σε 2 μηνες κανονικα. αλλα νομιζω οτι ηδη εχει βαλει υποψηφιοτητα για τα καλυτερα του 2007
ακουστε εδω το us vs them οχι το καλυτερο του δισκου, αλλα ενα που μου αρεσε αρκετα
μαλλον θα ελαγα οτι τωρ απου τελειωνει η 80'ς φαση, εχουμε και τις καλυτερες κυκλοφοριες αυτου του τυπου, καθως ειναι πιο ωριμες, πιο κατασταλαγμενες. οποτε ας μεινουμε σε αυτες λιγο πριν αρχισει η φαση return to 90's techno και grunge.

rainboy

ΥΓ. και στο τελος σκαει και το New York I lOve you να σε αποτελειωσει. Ενα απιστευτο κομματι που νομιζεις οτι ανηκει στις καλυτερες στιγμες της ροκ ιστοριας (καμια σχεση με μπλιμπλικια) και οριστικα συνειδοτοποιεις οτι οι ταλαντουχοι ανθρωποι, μπορουν να κανουν παρα, μα παρα πολλα πραγματα

Zounds Demystfication



καλά και τα ηλεκτρονικά, αλλα λιγο pure punk και pure κοπανημα δεν εβλαψε ποτε κανεναν

rainboy

Marsheux - Pure

How not to been seen!



ύστερα απο απειρες φορες που εχεις πεσει κατω απο το καναπε απο τα γέλια, βλέποντας σκετσάκια των monty pythons, και τις χιλiαδες που εχεις κατουρηθει απο τα γελια με το sketch "how not to been seen", η εκδοχη του με το HALO δεν μπορει παρα να σε υπερκαψει.

rainboy

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2007

Παραλία Στην Πόλη (Astyplaz)

Εδώ και αρκετους μήνες εχω στα χερια μου το cd και το demo των Astyplaz και ηθελα να γραψω για αυτους, αλλα δεν ειχα προλαβει. Οι Astyplaz ειναι πραγματικα ενα απο τα καλυτερα ελληνικα συγκροτηματα, που βρισκονται πολυ πιο μπροστα απο αυτα που εχουμε συνηθισει. Ο δισκος του ειναι ενα πραγματικο ηχητικο ταξιδι που θυμιζει "φτασμενους" καλλιτεχνες και οχι break through.






Το γεγονος που πληροφοροθηκα απο το myspace τους οτι καναν περιοδεια στην Αμερικη πριν απο ενα μηνα, και οτι εχουν αρχισει να αποκτουν την καταξιωση που τους αξιζει, (σορρυ ION, που κανεις τουρνε στην βραζιλια, θα γραψω και για σενα), με εκανε να αποφασισω να σας δωσω το Toybox, που ειναι το αγαπημενο απο τον δισκο. κατεβασε εδω

rainboy

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2007

Hit The Road


Keep one eye on the road
The other one fixed on the one you hold


Oι DOn Johnson Big Band πηραν το ονμα τους απο τους Κακους του ΜΑιμι, και παιζουν ενα ενδιαφερον μιγμα hip-hop, rock , jazz και πολλα ηλεκτρονικα στοιχεια. Οχι ασχημα αμα σκεφτεις οτι προκειτε για κατι (ξενερωτους;;;) Φιλανδους. ΤΟ τελευταιο τους ομωνυμο almpoum εγινε γνωστο απο το χιτακι road (κατεβασε εδω). Αλλα το (ομωνυμο, μολονοτι 3ο) δισκακι ειναι παρα πολυ καλο, και σιγουρα αξιζει να ακουστει ολοκληρο. Υποσχομαι τις επομενε μερες να ανεβασω και αλλο τραγουδακι.






περισοτερα εδω:
http://www.myspace.com/donjohnsonbigband





rainboy

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2007

Ενα κλέμμενο ποδηλατο


Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ / σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι

Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι
περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι
γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο
είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος
ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι
Να μιλάω στα κτίρια, στα σύννεφα, ή να προσεύχομαι
Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει



Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες σου κι όλα τα πλαστικά όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι



Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Ίσως βρούμε ένα σπίτι για να μείνουμε
ένα τόπο να ζήσουμε και να πεθάνουμε
μιλώντας σε κάποιον που έχει πεθάνει
σε χιονισμένα τοπία, σε δέντρα από μελάνι
ή σε ανθρώπους που ψάχνουν μια κατεύθυνση
προς το θεό, μια άλλη χώρα, μια άγνωστη διεύθυνση
στην οθόνη ενός κομπιούτερ, στα όνειρα του σκύλου
στο ουράνιο τόξο, στην καρδιά ενός φίλου



Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

(Στερεο Νοβα, απο τον πρωτο ομωνυμο δισκο 1992)

κατεβασε το εδω

rainboy

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2007

Godfather gone.... (ένοςαιωνα σιγή)

το 2007 μπήκε και αυτό με μια ασχήμη είδηση. με λίγες μέρες καθυστέρηση πληροφοριθηκα τον θανάτο του James Brown. Αυτης της εκπληκτικης καλλιτεχνικης φιγουρας, που γεμίζε την σκήνη και τρελαινε τους θεατες.

Δεν θα ξεχασω ποτε εκεινο το καλοκαιρινοβραδυ που τον ειχα δει ζωντανα στο λυκαβυτο.





θα ειναι παντα μάζι μας σε καθε παρτυ, οσα χρονια και αν περασουν.
rainboy