μΗπΩς πΑΙρνΑνΕ κΑλΥτΕρΑ τΑ πΙτσΙρΙκΙΑ

Καλοκαοιριαζει, και δεν γινετε να μην σε στοιχειωννουν τα παιδικα και τα εφηβικα σου χρονια.
Τοτε που ξεγνοιαστα μπορουσες να μαλακιζεσαι οσο ηθελες. Τοτε που μπορουσες να εισαι ειλικρινης με τους φιλους. Να παιζεις ξεγνοιστους με ολους. ΝΑ κανεις παρεα με τα κοριτσια και να μην σκεφτεσαι μονο το σεξ.
Τοτε η μεγαλυτερη απολαυση της ημερας, ηταν το απογευμα, οταν καποιος μεγαλυτερος (μπαμπας, παπους, γιαγια, θεια, νον κτλ) σου εδινε μερικα κερματα και ετρεχες να παρεις το παγωτο σου.
Τοτε το να πας στη θαλλασα σημαινε, μια μπαλα να παιζεις, ή μια μασκα να χαζευεις.
Και το το βραδυ σε πλεναν (με το ζορι) σε ντυναν και σε χτενιζαν και εβγαιενς βολτα με τους μεγαλους στην πλατεια (ή κατι παρομοιο) του μερους που ησουν. Και εσυ εβρικσες τα αλλα παιδακια και λερωνουσουν και τα ακουγες.
Και λιγα χρονια αργοτερα, «σαπιζες» στο ουφαδικο λιγο πιο κατω.
Τοτε βεβαια το μονο που σκεφτοσουν ηταν το ποτε θα μεγαλωσεις. Ποτε θα φυγεις απο τους γονεις και θα απς μονος σου διακοπες, ή ποτε θα εχεις γκομενα.
Αλλα σημερα εχεις ξεμεινει στην Αθηνα, και καθεσε μποστα στο PC.
Δεν ξερεις που,ποτε και με ποιους θα πας διακοπες. Και βλεπεις από το ανοιχτο παραθυρο τα παιδακια που φευγουν με τους γονεις τους για διακοπες, αφου εχουν τελειωσει το σχολειο εδώ και ένα μηνα, και ζηλευεις.
Τελικα ποτε δεν μπορεις να απολαυσεις το παρον.?
Ή εγω κανω παρεα με μιζερους?
Ή εγω ειμαι μιζερος?

o Syd Barret δεν ειναι πια αναμεσα μας

ο Syd Barret ειναι ενας απο τους πιο αναγνωρισιμους μουσικους της Ροξ, παροτι περισσοτεροι ξερουν το ονομα του παρα την μουσικη του. Υπηρξε ο συνθετης των πρωτων εργων των Pink Floyd στα υπογρια του Λονδινου στα τελη της δεκαετιας του '60, μεχρι που "καηκε" απο drugs και αποχωρησε. Απο το το 1968 εως το 1971 εβγαλε δυο σολο δισκους, και στην συνεχεια κλειστηκε στο σπιτι της μητερα του καπου εξω απο το Cambridge οπου και πεθανε μακρια απο τα εγκοσμια την παρασκευη 7/7/2006. Η τελευταια φορα που συναντησε του Φλουντ ηταν οταν πηγε στο στουντιο οπου ηχογραφουσαν το Shine on your crazy diamond, το οποιο πυσιαστικα το εχουν γραψει για αυτο. Γενικα οι φημες για την ψυχικη του υγεια κια για το πως πικοινωνουσ εμε το περιβαλον την τελευταια 25ετια υπηρξαν must συζτηση στους ροκ κυκλους. Αλλα καλυτερα ας τα ξεχασουμε αυτα, και να ακουσουμε προσεκτιακ τους 2 πρωτους δικσους των Πινκ Φλουντ πυ τοσο πολυ επιρεασαν την ψυχεδελικη απο τοτε, και για πολλους απο μας αποτελεσαν σημαντικοτερα εργα απο τα μετεπειτα αριστουργημα τους.

Remember when you were young, you shone like the sun.

Shine on you crazy diamond.

Now there's a look in your eyes, like black holes in the sky.

Shine on you crazy diamond.

You were caught on the crossfire of childhood and stardom, blown on the steel breeze.

Come on you target for faraway laughter, come on you stranger, you legend, you martyr, and shine!

You reached for the secret too soon, you cried for the moon.

Shine on you crazy diamond.

Threatened by shadows at night, and exposed in the light.

Shine on you crazy diamond.

Well you wore out your welcome with random precision,rode on the steel breeze.

Come on you raver, you seer of visions, come on you painter, you piper, you prisoner, and shine!

το urban legend λεει οτι ο Waters δακρυσε την ωρα που το ηχογραφουσαν βλεποντας σε τι κατασταση βρισκοταν ο φιλος του

rainboy

Τοξικα Αποβλητα - Κατεβασε Το!!!

Το ελληνοφωνο πανκ, παντα για μενα ειχε ενα αρωμα νοσταλγιας και ρομαντισμου. Μια θυμιση απο την εποχη που ειχαμε πρωτοφτιαξει τον σταθμο και αναμεσα στα λίγοστα πραγματα που ειχαμε να παιζουμε ηταν μια συλλογη της wipe-out με πανξ ρομανα, γενια του χαους, αγαπη πιο μακρια απο τον θανατο, αρνακια, και φυσικα αντιδραση και ολεθριο ρηγμα (ολεθρος-ρηγμα). ο ρομαντισμος προερεχεται φυσικα απο την αισθητικη εκσταση στην οποια ειναι γραμμενα τραγουιδια, με απλοικους εως και ηλιθιους στιχους κατα καιρους, τα οποια ομως δημιουργουν ορους ταυτισης μαζι τους, που πραγματικα τελικα ενθουσιαζεσαι.

Αρκετα ξεκαυλωσα με την αποψαρα μου, το ζητημα ειναι το cd των τοξικων, το οποιο απεκτησα πριν 10 μερες, οταν τα παιδια ηρθαν να παιξουν στην καταληψη του φυσικου. Και οφειλω να ομολογησω οτι δεν περιμενα να βρω το 2006 (καμια 10ετια ργοτερα απο τοτε που ακουγαμε κατα κορον τετοια μουσικη) cd με ελληνοφωνο punk που να ακουσω δευτερη φορα. Και ομως τα τοξικα μου απεδιεξαν οτι εκανα λαθος.

βεβαια απο την στιγμη που πειρα στα χερια μου το cd aki ειχα προκαταληφθει θετικα λογω του artwork το οποιο ειναι αυτο που εγω αντιλαμβανομαι ως politaclly correct αλλα οι πολυεθνικες το αντιθετο. to cd ειναι ενα μανιφεστο για την πειρατια, (πορφανως λαθος ορος) ή για το πως η μουσικη τελικα θα σωθει απο την ελευθερη διακινηση υλικου.

Χαρακτηριστικο ειναι το ομωνυμο τραγουδι το οποιο ειναι και το "χιτακι" του δισκου με την πιο προσεγμενη παραγωγη και ενορχηστρωση, με σκα στοιχεια, στο οποιο η θεση δεν ειναι απλα γαμιουντια οι πολυεθνικες, αλλα στηριξε την ανεξαρτητη μουσικη, και τον δισκοπωλη της γειτονια σου. ακουσε το εδω.

Τα υπολοιπα τραγουδακια ειναι γενικα συμπαθιτικα, οι χαβαλαδες φιλοι μου εχουν ηδη κολλησει με το "κοριτσι απο το παρισι". Αλλα πραγματικα πρεπει να βρουμε και το "παραδωσου" που ειναι η μεγαλη επιτυχια των live, αλλα βρισκεται σε προηγουμενη κυκλοφορια.

Γενικα λοιπον μια τετοια ηχογραφηση δειχνει οτι υπαρχει κοσμος που μπορει να κανει πραγματα στην ελλαδα. Και οτι πραγματικα μπορει ανεξρτητες κυκλοφοριες να σου γεμιζουν πολυ περισοτερες ωρες, και να σε διασκεδαζουν περισοτερο απο τις "επισημες".

Πραγματικα φετος το καλοκαιρι θα ακουσω περισσοτερς φορες το cd των τοξικων, απο το καινουργιο των pearl jam, οχι γιατι ειναι καλυτεροι απο τους pearl jam, αλλα γιατι ειναι πιο φρεσκο , πιο down to earth, πιο ρομαντικο, πιο καθημερινο πιο δικο μας.

Αλλα αυτη δεν ειναι και η ουσια του punkτελικα??? (θυμισου πως ξεικηνσε το punk ως αντιδραση στο δεινοσαυρικο ροκ).

Το cd to ζηταται απο τα παιδια στο toxica_apovlita@hotmail.com. (nomizv 6e)

Και οπου ακουστε να παιζουν, περαστε μια βολτα , αξιζει.

rainboy

ΥΓ(εχει κολλησει το συστημα και δεν μπορω να ανεβασω εικονες, το εξωφυλλο του δισκου, αλλα θα ξαναδοκιμσαω αργοτερα ή αυριο)