o Chuck Norris μιλαει για τον εαυτο του

Το cartoon που δεν θα γινει ποτε ταινια

γιατι ο SPort billy ηταν καφαλς τελικα



αληθεια ποιος τραγουδαιε αυτο το επικο τραγουδακι;

rainboy

Η Μεγάλη Στιγμή του Ρόμπερτ Κάρμαϊκλ

Νομιζω οτι απο τοτε που αλλαξε η χρονια, οι αιθουσες παιζουν πολλες αηδιες την μια πισω απο την αλλη, και εχει αραιωθει πολυ ο ρυθμος που παιζοντια αξιολογς ταινιες. Την προηγουμενη βδομαδα η μονη ταινια που μου γιαλισε το ματι ηταν αυτη, και πηγα στο παγωμενο και αδειο αλφαβιλ (σαββατο βραδινη προβολη ειμασταν 6 ατομα, φαντοζομαι την τριτη παιζει να μην πηγε και κανεις). Δεν ειμαι σιγουρος για το τι με τραβηξε σε αυτη την ταινια, αλλα γενικα οι περιγραφες φανταζαν ενδιαφερουσες. Απο την μια φαινοταν και απο τις φωτος οτι καπου θα θυμιζει αγγελοπουλο, απο την αλλη κατι για βιαοτητες και κουρδιστο πορτοκαλι λεγαν ολοι. Ε σου κινειτε η περιεργεια.
Παροτι δεν εχω κατληξει ακομα αν πρεπει να βαλω θετικο ή αρνητικο προσημο σε αυτη την ταινια, αλλα γενικα μαλλον προς το θετικο συγκλινω. Η υποθεση εκτυλισυται σε ενα ψαροχωρι της αγγλιας, οπου μαστιζεται απο την ανεργια, και που η μαθητιοσα νεολαια το ριχνει στα drugs. Ως εδω καλα, ωραια φωτογραφια μερικες παρα πολυ καλες σκηνες (οπως η σκηνη στην οποια αφου εχουν πιει διαφορα, γινονται σε ενα σπιι 3 σκηνικα ταυτοχρονα), και με ενα χονδρειδη τροπο προσπαθει ο σκηνοθετης να μας δειξει ενα τελμα και μαι αποκτηνωση που καταπεφτει σε τελικη αναλυση η κοινωνια (παιζουν συνεχως οι τηλεορασεις ειδησεις για το Ιρακ). Αυτο μαλλον θελει να μας δειξει και το ανατριχιαστικα βιαιο δεκαλεπτο της ληξης της ταινιας οπου το παιδι που γενικα δεν μιλγαε στο σχολειο, ηταν καλο και κλειστο παιδι, και επαιζε το τσελο του, αλλαζει mode και εφαρμοζει αυτα που διαβαζε σε ενα βιβλιο του De Saad ενω αυνανιζοταν. Το προβλημα προφανως δεν ειναι αν ηταν πολυ βιαιη η σκηνη, αλλα οτι σε ολη υπολοιπη η ταινια ο Ρομπερτ ηταν κατι λιγοτερο απο δευτεραγωνιστης, και ουσιαστικα αποτελει εκλπηξη και ταυτοχρονα ερωτηματικο η αποκαλυψη του Mr Hide στο τελος.

Ιθάκη (Κάπου στην Χώρα των Βάσκων)

Τον Νοεμβρη οτan ημουν στην Βαρκελωνη, χαζευα τα cd's που υπηρχαν στο σπιτι που με φιλοξενουσε. Ανοιγωντας το βιβλιαρακι του Dub Manifest του Fermin Muguruza, βλεπω σε μια φωτογραφια τον Καβαφη (την κλασσικη πρωσοπογραφια που τον εχοyμε συνδεσει), και την Έλλη Λαμπετη. Φυσικα σκαλωνω, κι κοιταζω να δω τι λεει. Ευτυχως δεν ηταν μονο στα Βασκικα το κειμενο αλλα σε 4 γλωσσες (βασκικα, καστεγιανικα, αγγλικα, γαλλικα), και διαβαζω;

I believed to hear Marlène
Dietrich, sensitive
In film “the woman and the puppet”
It was however about Eli Lambetti which recited:
“Guard always in memory, Ithaque
But absolutely the way… “of Kavafis does not force.
I included/understood the significances from acquired wisdom of them:
I have a great lapse of time to sail
among the charts of your face.

Marlen Dietrich zela ustez, will sentibera
“Deabrua emakumezkoa da” filmean
Eli Lambeti Zen berriz, hitzaldia
Beti atxeki Itaka, zeure buruan
Baina ez bortxatu bidaia, Kavafis-ena
Ulertu nuen jakituriaz, esanahiak
Denbora-bitarte handian, badudala
Zure musuaren mapak, nabiga ditzadan
ITAKA, BERRIRO HELMUGATZAT
BIDEA ETA BIDAIA, LUZEA IZAN DADILA
ITHAQUE AGAIN LIKE DESTINY
THAT THE VOYAGE AND THE ROAD ARE LONG

To go on another ground, another sea
To find a city different, better than this one
If it is what you said,
attention with the recommendation of Polishes,
A judgment is written for each test.
Attrappé in the cobweb
If the threat is Carthage, I will link myself with them
As well as the Subways against art
Vis-a-vis dead… the labyrinth.

Βαζωντας βεβαια να ακουσεις το κομματι Itaca Berriro (κατεβασε εδω), ακουω κατι λιγοτερο avant gaurd απο οτι περιμενω, που βασικα ακουγετε σαν ελληνικη καλοκαιρινη ποπ αρχων δεκαετιας του '90. Παρολαυτα ακουγετε η ελλη λαμπετη στο τελος να απαγγελει στα ελληνικα.
Και γενικα παροτι η μουσικη ειναι μεταξυ reggae και ska σε ολοκληρο αυτον τον εκπληκτικο δισκο, ο Muguruza παραμενει ενας απο τουσ πιο πολιτκοποιημενους καλλιτεχες των ημερων μας. Αυτο το τραγουδι δεν ειναι το καλυτερο του δισκου (που ειναι απο τους καλυτερους του), αλλα εχει μια ειδικη αξια για εμας οταν ενα ποιημα που συγκινει γενιες και γενιες στην ελλαδα, και που οριακα βαριομαστε οταν το διδασκομαστε στα ΚΝΛ του λυκειου (εμενα μου ειχε πεσει και στις πανελληνιες), γινετε σημερα συμβολο ενος αγωνα και αναβαθμιζετε στην συνειδηση των Βασκων που παλευουν για την ανεξαρτησια τους. Βεβαια δνε ειναι η πρωτη φορα. Ο Lluis Llach εχει το δισκο Viatge A Itaca που ειναι παραλλαγη του ιδιου ποιηματος στα καταλανικα, και απο την δεκαετια του 70, και των καιρο της διδακτοριας εχει γινει συμβολο του αγωνα των καταλανων, για ανεξαρτησια, οπου Ιθακη, ειναι το ανεξρτητο κρατος που οραματιζονται. Ετσι βλεπουμε πως ακομα και η τεχνες μπορουν να ενωσουν τοςυ λαους που αντιστεκονται.
Ο muguruza λοιπον εχει κανει πραμματα και θαμματα, και δεν θα αργησω αν επανελθω και με αλλα post στο κοντινο μελλον

Our Darkness

Παρασκευη Βραδυ
και για να εχουμε τον σωστο ρυθμο, κεφι και ορεξη, κατεβαστε αυτο
Our Darkness (total eclipse remix)
Απο τον δισκο Wordprocessing με τις διασκευες στις επιτυχιες της Anne Clark ρεμιξαρισμενες, διαλεγω αυτη την των γαλλων Total eclipse γιατι ταιριαζει σε Παρασκευη βραδυ.