Nα ευχαριστήσω κατ’ άρχην το movie for the masses, που μας έστειλε στην avant-premiere της ταινίας Hors De Prix (αθλίως μεταφρασμένο στα ελληνικά ως «Κορίτσι για Σπίτι») ,αν και προφανώς στην πόλη μάς δεν υπάρχουν αρκετοί σινεφιλ και κριτικοί ώστε να γεμίσουν δυο προβολές, μια στην Δεξαμενή, και μια στο Μαρούσι, που ήταν μισό άδειο-μισό γεμάτο.
Παρόλα αυτά, η ταινία ήταν συμπαθητική. Όχι τίποτα το τρομερό, αλλά αρκετά διασκευαστική και χαλαρωτική, και μάλλον θα είναι πολύ ευχάριστη όταν θα βγει στα θερινά την άλλη βδομάδα. Εντάξει, σίγουρα δεν είναι η πιο πρωτότυπη ταινία που γυρίστηκε τελευταία (τρόπος του λεγειν, καθώς έρχεται με 2 χρόνια καθυστέρηση στην χωρά μας), και είναι αρκετά προβλέψιμη σε κάποιες στιγμές, αλλα διαθέτει την απαιτούμενη αλαφρότατα και ευθυμία, που μάλλον αναζητάς τις τελευταίες μέρες πριν αναχωρήσεις για τις διακοπές σου.
Σε αντίθεση με τους περισσοτέρους δεν βρήκα ότι η Tautou, μετατράπηκε σε σεξοβομβα, αντιθέτως την έβρισκα πολύ πιο ενδιαφέρουσα πριν γίνει τόσο «σκιάχτρο», αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι το ζητούμενο, γιατί αν θες να «βασανιστείς» υπάρχουν τόσες σιλικονοτες από το Hollywood σε δεκάδες ταινίες. Απλά αυτές η ταινίες κρατάνε πολύ από το άρωμα των ευρωπαϊκών κωμωδιών του τελευταίου μισού αιώνα, που όλοι έχουμε αγαπήσει, και για αυτό πάντα βρίσκουμε κάπως χοντροκομμένα αυτά που βλέπουμε σε αντίστοιχες ταινίες από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.
Και το ηθικό δίδαγμα:
«ΟΙ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΩΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ»
Και η απορία μου:
«καλά υπάρχουν όντως άνθρωποι που ζουν έτσι;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου