Κυριακη απογεμα

σιγα σιγα (ή μαλλον γρηγορα) καλοκαιριαζει.
Παροτι εχω κανει 5-6 μπανια (απο το πασχα 2 κιολας). Εχω 2 βδομαδες να παω σε παραλια.
Τι να γινει, αφου τα μικρα δινουν εξετασεις. Αυριο δινει χημεια ο μαθητης μου, και τελικα που πανε τα τεσσερα (ή τα σθενη καλυτερα) δεν εμαθε.
Για ενα κομματι ψωμι χανω την ευκαιρια, να κολυμπωσω και να απλωσω την ατελειωτη κορμαρα μου σε καποια παραλια.
ΠΟΥΤΑΝΑ ΖΩΗ!!!
και εδω ερχεται η πραγματικη αντιφαση.
καλυτερα ή χειροτερα που δεν θα δωσουμε (απο οτι φαινετε εξαταστικη).
χανω που χανω την παραλια για τα ιδιατερα, να επρναγα και γω κανα μαθημα.
μπα, δεν επαιζε απλα.
Ασε που αυτη την βδομαδα θα εχουμε και τζαμπατζαζ φεστιβαλ στο γκαζι. Και εχουν ανοιξει και τα θερινα σινεμα. Και αρχιζει σε δυο βδομαδες και το μουντιαλ.
Βεβαια παντα υπαρχει ενα εκκρεμες στο μυαλο. Παντα σχετικα συντομα υπαρχει ενα μαθημα να σκεφτομαι να δωσω. μμφ1 και κλιματολογια αυτη την βδομαδα.
αλλα δεν νομιζω
δεν θα μας διαγραψει η μαριεττα. θα περασει πανω απο το πτωμα μας.αλλη αυτη η σατανικη βδομαδα που περασε ηταν γεματη.
να δουμε αυτη τη θα γινει.
οι παραλιες βεβαια δεν θα αμς περιμενουν για πολυ ακομα.
εγκυρες πληροφοριες αναφερουν οτι σημερα εγινε το αδιαχωρητο.
τελως παντων.
μεσολογιου θα λιωσουμε παλι.

αυτο το καλοκαιρι δεν θα ειναι σαν τα προηγουμενα.
ή τουλαχιστον αυτο σκεφτονται ολοι τετοια εποχη, καθως θεωρουν οτι εοχυν ωριμασει και μπορουν να καταλαβουν ακριβως πως θα περασουν καλα.
ΠΑΠΑΡΙΑ
ολοι παραξενοι και βρισκουν χιλιες μαλακιες να στραβωνουν.
χαλαρωστε λιγο.
καλοκαιρι ερχεται.



δυστυχως φετος δεν μπορω να κανω σχεδια.
ενα εκανα και πηγε σκατα (λεγε με ακυρωση rolling stones).
αλλα δυστυχως δεν μπορω να κανονιχω τιποτα ακομα.
ουτε για το φεστιβαλ στην ουγγαρια (βλεπε ροκστορμ) ουτε για την σλοβενια που θελει η Ι ουτε για την ολλανδια που με πρηζει ο Veldamor.
Ενα ξερω μονο. Δεν θα σαπισω φετος. Δεν ερχομαι σαμοθρακη ρε. Τερμα στην σαπιλα.
γερασαμε πια.

Desmond Dekker (R.I.P)

Καποτε το ημερολογιο εδειχνε ημερομηνια που τα τρια πρωτα ψηφια του ετους ηταν 196. Τοτε αμα ρωταγες ενα δυτικο, για μουσικη απο Jamaica, ενα ονομα περναγε απο ολα τα στοματα. Desmond Dekker. Μετα βεβαια ηρθε ο Bob και οι αλλοι ρασταφαρι, και η Jamaica, δεν ηταν ποτε ξανα ιδια.
Αρχισε να ηχογραφει το 1963 σε ηλικα 22 χρονων, το 1967 εκανε την μεγαλη του επιτυχια Israelitis (κατεβαζεις εδω).
Τοτε εγινε κομματι των πειραματισμων εκεινης της εποχης. Οι χιππιδες ανακαλυπταν τις ηχογραφησεις του, και γινοταν εξισου must με το σιταρ. Συντομα ομως ξεπεραστηκε απο τους νεοτερους και φρεσκοτερους μουσικους της χωρας του, που ουσιαστικα καταφεραν να φερουν την μουσικη τους πολυ πιο κοντα στα δυτικα ροκ ακρωατηρια.

Παρότι δεν ξαναγωνρισε αναλογη επιτυχια, μεχρι σημερα θεωρητε απο Reggea και Ska σχηματα, ενας απο τους σημαντικοτερους του ειδους. Κυριως γιατι συνεδεσε την jamaica με την δυτικη μουσικη βιομηχανια.

Εχασε την ζωη του την πεμπτη απο ανακοπη καρδιας.

Διαβαστε περισοτερα εδω

Θα ξαναβαλουμε αλλη μια φορα να ακουσουμε το τραγουδι του, και θα τον θυμομαστε για παντα.

Τεταρτη πρωι στο σπιτι

Σημερα το πρωι ειπα να βιωσω τον υποκειμενισμο μου. Να κατσω σπιτι και να ξυστω.

Να χαζεψω στην blogσφαιρα. Διαβασα σχεδον ολα τα αρθρα των 3 τελευταιων ημερων που βρηκα στο μονιτορ. Πραγματικα εχει ανεβει πολυ ο συναγωνισμος των ελληνικων blogs, καθως καθημερινως γραφονται δεκαδες ποστς, που σε εντυπωσιαζουν.

Αλλα εκτος απο αυτο, εχω αγορασει και καμια 10ρια βιβλια μετα το Πασχα, που θελω να διαβασω, και σημερα ειναι ωραια μερα να πιω το καφεδακι μου και να κατσω στο μπαλκονι να διαβασω.

Αλλα ελα που δεν ξεκολλαω απο το PC, καθως ακολουθω απο λινκ σε λινκ και δεν σταματω ποτε.

ΚΑι φυσικα θελω αν δωσω ΜΜΦ1 και κλιματολογια την αλλη βδομαδα. Ναι σου λεω!!!!

Βlogging το ανωτατο σταδιο της σαπιλας.

Και ολα αυτα, 2 ωρες αφοτου εχω ξυπνησει, και δεν εχω ανοιξει ακομα το myspace.

γαμω, παμε για μεγαλες σαπιλες σημερα, κατα το ρητο η καλη μερα απο το πρωι φαινεται.

τουλαχιστον το απογεμα θα κατεβω στον Πειραια με το ποδηλατο, να ξεσαπισω λιγο.

αχ, αυτες οι γυναικες!!!

τωρα που ηρθε η ανοιξη, μας βασανιζουν!!!

σημερα λοιπον αρχισαν οι Πανελληνιες...

Οι εξετασεις εχουν με ενα τροπο τον δικο τους ρομαντισμο.
Μπορει να μην το καταλαβανουμε οταν δινουμε. Αλλα τωρα που εχω γραψει την σχολη στα αρχιδια μου εδω και κανα 6μηνο και παρατηρω τους αλλους βγαζω αυτο το συμπερασμα.
Αυτο που βρισκω πιο ρομαντικο απο ολα ειναι το γρηγορο ξεφυλλισμα του βιβλιου, πριν παρεις θεματα.
Δεν το κανεις για να μαθεις κατι καινουργιο, ουτε καν για να θυμηθεις κατι. Το κανεις απο νευρικοτητα.
Σαν το τσιγαρο οταν περιμενεις το λεωφορειο.
Εκπληκτικο ειναι οτι ρωτας τους γυρω σου, τι θα πεσει, το ταδε ειναι sos, κτλ.
Γιατι νομιζεις οτι αυτοι εχουν κουμπαρο το καθηγητη και ξερουν τι θα πεσει?
Γραφικος ρομαντισμος ειναι τα γουρια του κοσμου. Στο πανεπιστημιο δεν βλεπω κανενα, αλλα παλια εβλεπα πολλους να σταυροκοπιουνται οταν περνουν τα θεματα, ή οταν δινουν την κολλα. Αλλοι κρυβουν φυλαχτα στις τσαντες. Αλλοι εχουν πιο απλες προληψεις, οπως τι χρωμα στυλο χρησιμοποιουν, σ επιο αμφιθετρο ή σε πια σειρα καθονται κα.
Αλλο θεικο ειναι οι διαλογοι πριν για το ποσοι ωρα κοιμηθηκε ο καθενας. Και προσπαθησεις να αποδειξεις στους αλλους το ποσο λιγοτερο κοιμηθηκες, αρα περισοτερο διαβασες. ΤΙ σε νοιαζει;;; αυτους θες να πεισεις ή να περασεις;;;
Τελως παντων, τωρα που εχω περασει σοβαροτερα προβληματα απο αυτα, τα βρισκω αστεια, και δεν χωραει στο μυαλο μου οτι κοσμος αγχωνεται για τις εξετασεις. μη ειναι η συμβουλη μου τελικα σε ολους.

ΜΗΝ ΨΑΡΩΕΝΕΤΑΙ!!!!
ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΤΑΙ!!!!
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟ, ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΑΕΡΑ!!!!

μπορει η επιτυχια της μεθοδου να μην ειναι 100%, αλλα αφου δεν εχεις αγχωθει στα αρχιδια σου κιολας.


Τελως παντων ακουστε κανα τραγουδακι, περαστε απο μια καταληψη (πανω απο 65 σε ολη την χωρα). Αραξτε λιγο και στην μεσολλογιου.
Η ζωη ειναι ωραια!!!
Μην τρλενεσται για τιποτα δεν αξιζει.

Stadium Arcadium (Red hot chili Peppers 2006)

Μερικές φορές αναρωτιέσαι μέχρι πια ηλικία μπορεί να έχει έμπνευση ένας καλλιτέχνης. Ειδικά άμα είναι κομμάτι μια νεανικής κουλτούρας (ροκ). Αλλά και μέχρι ποτέ να εξερευνάει νέα πράγματα. Και επίσης άμα φτάσει στην κορυφή, μετά τι πρέπει να κάνει;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που περνάνε από το μυαλό σου όταν ακούς συγκροτήματα σαν τους RHCP, να βγάζουν καινούργιο δίσκο.
Οι απαντήσεις, προφανώς μπορεί να ποικίλουν, αλλά σε μερικές περιπτώσεις είναι πιο επιτυχημένες από ότι σε άλλες.
Οι RHCP, αποφάσισαν να βγάλουν το 2006, μετά τις τρελές πωλήσεις των Californication και By the Way, έναν δίσκο best of με καινούργια τραγούδια.
Το αποτέλεσμα είναι να έχουν μέσα σε λίγες βδομάδες να κοντεύουν τις πωλήσεις των προηγουμένων δυο δίσκων, και να έχουν περισσότερα Νο1 από ποτέ.
Αλλά τι σημαίνει ένας δίσκος best of με καινούργια τραγούδια. Άλλο ένα σχήμα οξύμωρο που γραφώ για να σας μπερδεύω;;;;
Όχι. Σημαίνει ότι ακούς στα 2 cd, 28 τραγούδια, που σου φαίνεται ότι τα έχεις ξανακούσει, αλλά είναι καινούργια. Δεν είναι βεβαία σαν τους Placebo, που ακούς συνεχεία το ίδιο πράγμα εδώ και τρεις δίσκους. Αλλά ότι δεν προχωράνε σε καινούργιους πειραματισμούς. Αλλά θυμούνται όλους τους πειραματισμούς, από την εποχή που ατσουμπαλα αντιγράφανε τους Gang of Four, μέχρι την εποχή του Blood sugar sex magic, αλλά και τις πρόσφατες επιτυχίες.
Το Dani California, δεν είναι αντιπροσωπευτικό κομμάτι του δίσκου. Ο δίσκος δεν έχει αντιπροσωπευτικό κομμάτι. Ο δίσκος είναι αντιπροσωπευτικός της 25χρονης πορείας του συγκροτήματος, και όλη η δισκογραφία του είναι αντιπροσωπευτική του Starium Arcadium.
Με μια έννοια λοιπόν, αυτός ο δίσκος, είναι και ο τελευταίος του συγκροτήματος, καθώς συμπυκνώνει όλη την πορεία του συγκροτήματος, και όλες τις μεταλλάξεις που πέρασε. (εντάξει εκτός από το One Hot minute).
Βεβαία ακόμα και εδώ δεν μπορώ να μην πω ότι υπάρχουν και στιγμές που μας δείχνουν ότι μπορούν να πειραματιστούν και με αλλά στυλ όπως το Make You Feel Better, το οποίο είναι μια 60’ς πόα μελωδία.
Φυσικά το άλμπουμ είναι γεμάτο υποψηφία singles.
Έτσι και αλλιώς σε όλη την καριέρα τους δεν πήγαν ποτέ μπροστά την μουσική, αλλά είχαν το άγγιγμα του Μίδα, και έφεραν το (ας το πούμε) funk-rock, στο ευρύ κοινό.
Δεν περιμένουμε από τους RHCP να ξανακαλύψουν την Αμερική, αυτό έτσι και αλλιώς το κάνουν άλλοι. Αλλά μπορούμε να περάσουμε αρκετές ώρες και φέτος το καλοκαίρι, ακούγοντας τον δίσκο τους, καθώς θα είναι μια από τις πιο ευχάριστες παρέες τους επομένους μήνες.

rainboy

Xτες

..βιωσα την πρωτη μου ποδηλατικη εμπειρια στο κεντρο της Αθηνας. Και ητνα πολυ καλα. Πολυ πιο ευκολα απο οσο πιστευα.
Ξεκινησα απο το Κερατσινι (κατηφορα) μεχρι τον ηλεκτρινο, και εβαλα το ποδηλατο στο τραινο. Κατεβηκα ομονοια, και πηγα με το ποδηλατο στα βιβλιοπωλεια, να παρω δωρα σε Ελενες και Κωστες. Μετα πηγα για καφε στον Χασσαν. Ως τωρα εχω ιδρωσει ελαχιστα για ολα αυτα, και εχω κερδισει αρκετο χρονο.
Κατα τις 4.30-5 παω στην φιλη μου την Ε. στην Αραχωβης, οπου κανει bbq. μασαμπουκωνω και κατι λουκανικα, και στις 7.30 ξεκιναω να παω Γουδι, στην καταληψη της Ιατρικης. Εκει παιδευτικα λιγο, καθως για πρωτη φορα προσεξα οτι η Μιχαλοκοπουλου εχει κλιση ανηφορικη. ΑΛλα ακομα και ετσι εφτασα νωριτερα απο την Ι. που ηρθε με το αμαξι. Λιγο αργοτερα αποφασισαμε να παμε στο Αστυ να δουμε καμμια ταινια.
Τωρα ομως ειχα κατηφορα και ετσι εφτασ στο Αστυ 10 λεπτα πριν απο την Ι με το αμαξι.
Ηθικο διδαγμα, το ποδηλατο παει πιο γρηγορα απο ΙΧ απο λεωφορειο, και απο τα πεζω το 2.
Στο σινεμα φτασαμε στις 9. Οποτε μπηκαμε στο διαλειμα να δουμε το "Καουμπου του Μεσονυχτιου". Η ταινια δεν μου φανηκε κατι ιδιατερο (παρ'οτι για γυρισμενη το 69 πρεπει να ηταν πολυ μπροστα) αλλα ειχε μερικες ψυχεδελικες στιγμες, και ο Dustin Hopfaman, στα πρωτα βηματα της καριερας του δινει μια απο τις πιο συγκλονιστικες του ερμηνειες.
Λιγο αργοτερα αρχισε και το Παρισι Τεξας, του Βιμ Βεντερς. Μια ταιναι πραγματικη εκπληκτικη. Μια ταινια που σε κανει να ανραωτιεσε για τα ορια που μπορει να φτανει ο ανθρωπος. Να αναρωτιεσαι πως μπορει ενας ανθρωπος να παιρνει τετοιες αποφασεις, που παροτι την τραγικη ορθολογιστικοτητα τους , ερχονται σε αμεση συγκρουση με τα συναισθηματα του. Καλα και προφανως απιστευτη σκηνοθεσια, και ακομα πιο απιστευτη φωτογραφια.
ταινια must see.
Βεβαια στο αστυ δεν θα τελειωσουν ποτα τα γνωστα προβληματα. η ταινια κοπηκε για 25 λετπα μετα ο διαλλειμα. Αλλα τι να κανουμε κοντευει να γινει σινεφιλ μονοπωλειο.

Τελως παντων μετα εβαλα το ποδηλατο στοα αμξι της Ι, για να γυρισω σπιτι. Οχι οτι δεν ψηνομουν να κατεβω Πειραιως Πετρου ραλλη, Σαλαμινος Ψαρρων με το ποδηλατο. ΜΙα χαρα θα ηταν. αλλα η Ι, δεν ψηνοταν να με περιμενε κανενα μισαωρο να φτασω.

Ηθικο Διδαγμα: ακομα και στην Αθηνα, με τις πολλες ανηφοροκατηφορες, την ανυπαρκτη υποδομη, και τους καφρους οδηγους, το ποδηλατο μπορει να γινει μια πρακτικη λυση για τις μετακινησεις.

Ορεξη να εχεις ολα γινονται.

Το τελευταιο καιρο εχουν αρχισει να πολλαπλασιαζοντια με ταχυ ρυθμο τα ποδηλατα στην Αθηνα, και νομιζω οτι θα συνεχισουν το επομενο διαστημα.

ΥΓ. Euro βυζιον δεν ειδα. ΑΛλα για να επανορθωσω καντε κλικ εδω για αν δειτε το site των νικητων.

H λεπτομερεια κανει την διαφορα.

Το Aλφαβιλ, ηταν παντοτε απο τα αγαπημενα μου σινεμα. Κατι το δωματακι των καπνιστων, κατι η cult ανοιγο -κλειωμενη οροφη, κατι οι πολλες κλασσικες ταινιες, κατι οι συγχρονες σινεφιλ, που δεν τις παιζει κανεις αλλος, κατι η Νεαπολη, που σου δημιοργει ορεξη για σινεμα, παντα το προτιμουσα. Μαλιστα στην αρχη του καλοκαιριου κανει και την ρεπροσπεκτιβα, που με ενα εισητηριο βλεπεις 3-4 κλασσικες ταινιες και λιωνεις τελειως, στην οποια εχω δειτις περισοτερες κλασσικες ταινιες. Φετος μαλιστα η ιδια εταιρια αγορασε και το ΑΣΤΥ (αλλο αγαπημενο μου σινεμα), αλλα στο ονομα τις οικονομιας εκανε τραγελαφικες επιλογες, οπως το να παιζει και στα δυο την ιδια ταινια με διαφορα 1 ωρας, και να εχει ενα τυπο με ενα παπι, να πηγαινοερχετε στα 2 σινεμα, και να πηγαινοφερνει τις μπομπινες (για να μην πληρωσει για δευτερη κοπια της ταινιας). Προφανως δεν θελω να φανταστω τι θα γινοταν αν το παλικαρι παθαινε κανα λαστιχο, και μεναν και στα δυο σινεμα ρεστοι, χωρις μπομπινα να διεξουν στην μεση της ταινιας.

Αλλα αυτο δεν με ενοχλει, εφοσον δεν εχει συμβει κατι τετοια, αν και θα προτιμουσα να παιζουν διαφορετικες ταινιες. Αυτο που με ενοχλει, ειναι οτι η εν λογω εταιρια μολις πλησιαζει το καλοκαιρι ξεθαβει παλιες κοπιες ταινιων, και στελνει δελτια τυπου στο αθηνοραμα και στα αλλα περιοδικα, οτι κυκλοφορει επανεδοση με βελτιωμενες κοπιες, με επεξεργασμενη εικονα και ηχο. Πας λοιπον στο σινεμα, και η ταιναι ειναι λιωμενη, κοβεται, οι σκηνες πεταγονται η μια μεσα στην αλλη, και ο ηχος οποτε θελει αρχιζει και οποτε θελει σταματαει.

Μαλιστα μερικες φορες μας δουλευουν μεσα στα μουτρα μας. Οπως πριν απο δυο βδομαδες οπου ανακοινωσουν την επανακυκλοφορια του Los Olvivados του Bunuel, και προφανως η κατασταση ηταν αυτη. Αλλα εγω θυμαμαι περυσι το καλοκαιρι να κανουν αφιερωμα στο Bunuel και να το παιζουν δυο τρεις μερες. Δηλαδη σκεφτομαι τον κακομοιρο που πηγε περυσι το καλοκαιρι να το δει, δεν το ευχαριστηθηκε , και ακουσε βελτιωμενη κοπια, και πηγε και ξαναδωσε 7 ευρω για να ξαναδει την ιδια (εγω παιζει να το εκανα γιατι ηταν πολυ καλη η ταινια).

Ως εκει καλα, λες αυτους εχουμε με αυτους πορευομαστε.

Την προηγουμενη Πεμπτη το Ποντικι ειχε την Βιρδιαννα του Bunuel, και οταν προχτες την εβαλα να παιξει εμεινα καγκελο. Εχοντας συνηθισει τα dvd των εφημεριδων να ειναι παραγωγες φτηνιαρικες, και ξερωντας οτι η ταινια ειναι 45 χρονων, περιμενα την αναλογη κατασταση. Και ομως η ταινια φαινοταν σαν ειναι καινουργια απο αποψη εικονας και ηχου. Ενω και το dvd γενικα ηταν περιποιημενο, ειχε δηλαδη βιογραφιες φιλμογραφιες κτλ.

Και εδω αναρωτιεμαι, την παραγωγη αυτη την υπογραφει καποια arthouse που οχι μονο δεν εχω ξανακουσει, αλλα δεν μπορω καν να βρω στο διαδυκτυο, και εφτιαξε ενα dvd εφημεριδας, πολυ καλυτερο απο οτι μπορει μια εταιρια με εμπειρια, και ιστοιρια χρονων, και σαφως μεγαλυτερο budget.

Θα μου πειτε οι ταινιες εχουν και 1 δεκετια διαφορα. Ε δεν εχει σχεση. Εχω δει στο αλφαβιλ και ταινιες της δεκετιας του '70 να παιζουν ετσι.

Και μην πειτε οτι φταινε οι κινημοτογραφικες μηχανες, και οτι το dvd player παιζει καλυτερα, γιατι εχω δει επανεκδοσης, που ηταν πραγματικα πολυ καλα φτιαγμενες (μου ερχονται καμια δεκαρια στο μυαλο τωρα).

Τι θελω να πω με ολα αυτα.

ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΓΙΑ ΜΑΛΑΚΕΣ!!!!

Ετσι και αλλιως θα παμε να δουμε ολες αυτες τις ταινιες, που δεν μπορουμε να βρουμε αλλου. Και οσο υπαρχουν σινεφιλ, θα κονομανε και αυτοι. Και αυτην την βδομαδα θα παμε να λιωσουμε πλαι στην ρεπτοσπεκτιβα (και ας παιζει πανω κατω τα ιδια καθε χρονο). Αλλα μην μας κοροιδεουν μες στα μουτρα μας. Γιατι οταν θα αποφασισουν να επενδυσουν σοβαρα, στο να ρετουσαρουν τις κοπιες που εχουν στις αποθηκες τους, θα λενε καινουργιες κοπιες και θα γελαει ο κοσμος, και κανεις δεν θα τοςυ περνει στα σοβαρα.

rainboy