DISKO PARTIZANI

SHANTEL

rainboy

South Park

Έχουν απογειωθεί τα τελευταία επείσοδια του south park. Δεν λέω γενικά τα τελευταία χρόνια έχουν ξεφυγει τελείως και γυρνάνε οτι γουσταρουν (wow, family guy) αλλά νομίζω οτι τον τελευταιο μήνα έχουν φτάσει σε τρομερή ακμή. Η τριλογία με την imaginationland και το 13 (season 11) με το guitar hero (που θα ενθουσιάσει τους ροκάδες αναγνώστες μας) νομίζω οτι εινια αξεπεραστα.
Τρεξτε και κατεβαστε τας ολοι!!!!
φορεστε και τους γαματους ελληνικους υποτιτλους του www.greektvsubs.com που επεξηγουν και μια σείρα απο πράμματα που με βάση την δικιά μας εμπείρια μαλλον δεν θα καταλαβαίναμε ποτέ.
ΤΡΕΛΑ!!!!!

Cheburashka and Krokodil Gena

Καλή βδομάδα με αυτό το υπέροχο τραγούδι απο το σοβιετικό animation της δεκαετίας του 70!!!

Κούτσομπολιά και ένα δώρο.

Ακολουθώντας το προηγούμενο post, δίνω το δώρακι πρώτα. Το τραγουδι Glenodra του Perry Coma, που ήταν μια εμμόνη σε μια απο τις κλασσικες ταινίες του Νικολαίδη εδώ για κατεβασμα. Το ποια ταινια το αφηνω να το θυμηθειτε εσεις, και να θυμίσω ότι παρότι αναφέροταν δεν ακουστηκέ ποτε στην διαρκεία της.
Για τον θανάτο του Pavvaroti δεν λέω τίποτα καθώς έχει γίνει πολυ της κήδειας το blog τελευταία, αλλα μπορώ να πω ότι οι gossip ιστοριες για την Amy Winehouse, το πως έχει γίνει πρεζάκι, ο πατριός της που μας καλεί να μπουκοτάρουμε τους δισκους της, η καθαριστρία του ξενοδοχειού που δηλώνει ότι είδε αίματα στο δώματιο της, και η ίδια να λεει οτι το αλκοολ σκώτονει περισσότερο απο την ηρώινη, ειναι τούλαχιστον τραγελαφικές.
Από την άλλη έγινε και ο Tom Jones sir, και γόνατισε μπροστά στην βασίλισα (κακό σκυλί ψόφο δεν έχει) πράμμα που μου πρόκαλει ακόμα μεγαλύτερους γέλωτες. Έντάξει οι Stones ήταν αληταριά και καμία σχέση με την παράδοση των ευγένων, αλλα καταλάβαινω την ανάγνωση των οικονομίκων και άλλων καλών που κάναν στο αγγλικό έθνος, αλλά ο πορνόγερος;
Και η Britney Spears μετα τις περιπέτειες με την δικαιοσύνη και τα ναρκωτικά θα ξανακανει εμφάνιση. Ξυρισμένη;
Εντάξει αυτές οι ιλαρότητες μάλλον δεν μπορουν να συγκριθούν με το debate, αλλά επείδη δεν το είδα δεν θα πάρω θέση.
ΧΑ!

rainboy

Μια πιο άφανης μορφή της ΡΟΚ ιστορίας...

.. ο Hilly Kristal , ιδρυτής και ιδιοκτήτης του CBGB's, του στεκιού του Νεουρκέζικου πάνκ, απο το όποιο ξεκίνησαν την καριέρας τους συγκροτήματα και συγκροτήματα, έφυγε απο κόντα μας την προηγούμενη βδομάδα. Ένα χρόνο νώριτερα το ιστορικό κλαμπ έκλεισε, καθώς έφαγαν έξωση ύστερα απο περισσότερες απο 3 δεκαέτιες, και μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά.
Προφανώς αυτοι οι χώροι μπορεί να θυμίζουν λίγο φετίχ για ανώμαλους μουσικόφιλους, και πολλοί να υποστηρίζουν ότι οι ταλαντούχοι θα έγραφαν τις κομματάρες τους one way or another. Σώστο! Αλλά, οι χώροι που γίναν στέκια και δίναν πάντα ώθηση στην δημιούργια ιδαιέτερων σκηνών και την όσμωση μέταξυ των μουσικών. Για αυτό για μένα και αυτά είναι κομματί της μουσικής ιστορίας. όΧι γιατι έκει παίζαν live οι Ramones, αλλά γιατι εκεί ερχοντουσαν σε επαφή μεταξυ τους οι Ramones, Bad Religion, The Misfits, Television, Mink Deville, The Dead Boys, The Dictators, The Fleshtones, Blondie, and Talking Heads, η Patti Smith .


rainboy

Night On Earth (the band not the movie)

Οι ελληνικές μπάντες συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν. Μόλις χτες έπεσε στα χέρια μου ο πρώτος δίσκος των Night On Earth, ο οποίος είναι ένα πραγματικό ταξίδι. this is not a soundtrack.this is the film. Λένε οι ίδιοι, και μάλλον έχουν δίκιο. Από τον τίτλο του συγκροτήματος αμέσως το μυαλό μου τρέχει στην σπονδυλωτή ομώνυμη ταινία του Jarmoush, αλλά η μουσική τους εκτός από εναλλακτική του Tom Waits επένδυση σε ταινίες του, μάλλον έχει πολλά περισσότερα να πεί.
Ο Δίσκος έχει δυο μέρη το stage (που είναι ζωντανά ηχογραφημένο) radio (γραμμένο σε στούντιο). Και τα δυο μέρη αποτελούνται από λίγα μεγαλής διαρκείας πειραματικά κομμάτια, που στο μεγαλύτερο μέρος του σε καθηλώνουν. Η μουσική τους δύσκολα παίρνει τίτλο είδους, και μάλλον ο γενικευμένος avant-gaurde πειραματισμός θα την περίεγραφε καλύτερα. Μάλλον τα κομμάτια από το live δισκάκι είναι ένα σκαλοπατάκι πιο πάνω, γεγονός που με κάνει να ανυπομονώ να τους δω από κοντά, γιατί σίγουρα μέχρι τότε θα τα έχω λιώσει τα δυο cdakia.
Και επειδή τα παλικάρια είναι πολύ μπροστά έχουν και blog.
Aς τους εύχηθουμε να αποκτήσουν την αναγνώριση που τους αξίζει, και μέχρι τότε ας συνοδεύουν τις δικές μας δύσκολες ώρες.

rainboy

η ελλάδα στα κάρβουνα

Αρκετά με αυτά. Εγώ είμαι στην Μεθώνη. 100 χιλιόμετρα νότια από την ζαχάρω και ακόμα περισσότερο από την Μεγαλοπόλη. Χτες το μεσημέρι σκοτείνιασε την ώρα που πήγαινα για μπάνιο, και άρχισε να βρέχει στάχτη. Επειδή δεν πίστευα ότι σε τοσο μεγάλη απόσταση μπορεί να είναι τόσο πυκνό το σύννεφο πήγα μέχρι την Πύλο να δω τι γίνετε και έβγαλα τις παρακάτω φωτογραφίες. Είναι τραβηγμένες 4 χτες το μεσημέρι, και δεν τις έχω πειράξει στο photoshop (ναι είναι φυσική η σέπια)

o αόρατος εχθρός

Πολλά ακούγονται και γράφονται τις τελευταίες ώρες σε σχέση με τις πυρκαγιές που κατέκαψαν το μεγαλύτερο μέρος της ηπειρωτικής νότιας Ελλάδας. Και πραγματικά με εξοργίζουν. Με εξοργίζουν όσοι προσπαθούν να βρουν τρομοκράτες και άλλες θεωρίες συνωμοσίας πίσω από την φωτιές, και δεν μιλάνε για την παράλυση του κρατικού μηχανισμού και το πώς δίνει θάρρος η πολιτική ηγεσία στους εμπρηστές (αναθεωρηση αρθρου 24 κτλ).

Αλλά όχι. Το ζήτημα είναι να βρεθεί ο αόρατος εχθρός που χτυπάει την χώρα. Πρώτον για να μην αναζητηθούν ευθύνες. Δεύτερον για να δημιουργηθεί κλίμα συσπείρωσης (φάση 11/9) γύρω από την κυβέρνηση.

"Νιώθω οργή, καθώς δεν μπορεί να είναι σύμπτωση τόσες φωτιές την ίδια ώρα", δήλωσε χαρακτηριστικά ο Κώστας Καραμανλής επιστρατεύοντας το φάσμα του πανταχού παρόντος δαιμόνιου εμπρηστή ως εύκολη και μοναδική εξήγηση των πάντων.

Πράγματι. Δεν μπορεί να είναι σύμπτωση ότι οι πυρκαγιές πολλαπλασιάζονται κάθε φορά τα καλοκαίρια που προηγούνται των εκλογικών αναμετρήσεων, όπως δεν μπορεί να είναι σύμπτωση το ότι η κυβέρνησή του στήριξε κατεξοχήν το αναπτυξιακό της σχέδιο για τη χώρα στην τόνωση της οικοδομής, ούτε το ότι μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές μάχες της πλειοψηφούσας παράταξης, με σοβαρές αναταράξεις και στο εσωτερικό της, αφορούσε την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.

Ωστόσο, διευρύνοντας λίγο τον ορίζοντά μας θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι σίγουρα δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι όλη η νότια Ευρώπη δοκιμάζεται αυτή την εποχή από πυρκαγιές αντίστοιχου μεγέθους, αλλά μόνο η Ελλάδα γνώρισε τέτοιον πρωτοφανή αριθμό ανθρώπινων απωλειών. Ούτε ότι πριν από λίγες μόνο εβδομάδες η Πάρνηθα αφέθηκε απροστάτευτη, αφού, με βάση τη συνομωσιολογική λογική, ως Εθνικός Δρυμός δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των "οικοπεδοφάγων".

Ούτε θα πρέπει να αποτελεί σύμπτωση ότι όταν άλλες χώρες παίρνουν στα σοβαρά την είσοδο στην εποχή του φαινομένου του θερμοκηπίου και προετοιμάζονται αναλόγως, εμείς εξακολουθούμε να συλλέγουμε καταδίκες για τις χωματερές που είναι σπαρμένες ανά την επικράτεια και να απορούμε γιατί μας βρήκε το κακό μετά από έναν άνυδρο χειμώνα και τρεις αλλεπάλληλους πρωτοφανείς καύσωνες.

Και οπωσδήποτε δεν αποτελεί σύμπτωση ότι ο τόπος βοά για την εξάρθρωση της Πυροσβεστικής και τις διαμάχες της φυσικής με την πολιτική της ηγεσία, ότι το Πανελλήνιο καγχάζει με τις εκάστοτε δελλαπατριδικής εμπνεύσεως δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού και ότι η περιφέρεια, από τους αποκλεισμένους Λειψούς μέχρι την απανθρακωμένη Ζαχάρω αισθάνεται για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά εγκαταλελειμμένη στο έλεος του Κυρίου.

"Η Πολιτεία, με τη βοήθεια όλων, θα κάνει ό,τι επιβάλλεται για να βρει τους ενόχους και να τους τιμωρήσει", μας διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός. Δεν μπορούμε βέβαια να διερμηνεύσουμε τη σκέψη του, ώστε να καταλάβουμε αν έχει κατά νού την ΜΙΤ, τη CIA, τη Μοσάντ, την Αλ Κάιντα ή τους αντιεξουσιαστές που υποδεικνύει ο κ. Πολύδωρας. Aν, όπως θα άξιζε τον κόπο, σκοπεύει να στρέψει τις έρευνες στο υπουργικό του συμβούλιο ή απλώς δικαιώνει καθυστερημένα τον τόσο λοιδωρηθέντα Γεράσιμο Γιακουμάτο, ο οποίος απεφάνθη ότι "το πράσινο καίει το πράσινο";

Και βέβαια δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ που δεν είναι άμοιρο ευθυνών, έχει κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του, και έχει βγαλει τους δημαρχους του να κάνουν αντιπολίτευση. Η κοινοβουλευτική αριστερά συνεχίζει την παραλυσία της. Η Αλέκα και ο ΡΙζοσπαστης σιγοντάρουν τις θεωρίες συνωμοσίας. Και ο Αλέκος δεν λεεί τιποτα.

Αλλά ο ΑΝΤ1 και οι δεξίες εφημερίδες μιλάν συνεχεια για ακυρχτο πόλεμο και την χώρα να δέχεται επίθεση. Ο Ευάγγέλατος βγαίνει και λεεί για πληροφορίες της ΕΥΠ, και ο Καρατζαφερης για γκρίζους λύκους. Και βεβαία τα ΜΑΤ βρήκαν ευκαιρία να κάνουν ένα ξεκαθάρισμα το βράδυ στο Εξάρχεια.

ΚαΙ τελικά δεν μας εξηγεί κανείς πως τα φρικιά φύγαν από τα Εξάρχεια, απλωθήκαν και έκαψαν την χώρα, και γύρισαν χτες το βράδυ και πίνανε μπύρες στην Μεσολογγιου. Ή πως αλωνίζουν ανενόχλητοι ξένοι πράκτορες στην χώρα και μας κατακαινε.

ΒΡΕ ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΛΟΙ!

ΑΛΛΟΥ ΤΑ ΨΟΦΙΑ!

ΔΕΝ ΨΑΡΩΝΟΥΜΕ!

Οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες, και αφου ξέφυγε η κατάσταση στην Ηλεία, και μετά δεν έφτανε ό,τι και να γινόταν , ήταν προφανές ότι η παραμικρή φωτιά, δεν θα την προλαβαίναμε σε όλη την υπόλοιπη χώρα.
Και τελικά τι είναι πιο σημαντικό να μην καεί, η βίλλα (που θα ξαναχτιστεί, και θα ξαναφυτευτεί με γκαζόν σ ε λίγες μέρες) ή τα δέντρα που ανήκουν σε όλους μας, και δεν πρόκειτε να ξαναγινουν. Να καούν όλα τα σπίτια, και να δοθούν επιδόματα σε όσους έχασαν την πρωτη κατοικία τους. Αλλά το ζήτημα είναι τα δάση που τα αφήσαμε να καούν για να σωθούν οι βίλλες, και σε λίγο καιρό θα το λουστουμε ολοι μας.

Faster, Pussycat! Kill! Kill!

To Faster Pussycat kill kill, ήταν ενα τελειωμενο b-movie του Russ Meyer, που κινηματογραφηθήκε το 1966. Στο προσφατο Grindhouse, των Tarantino-Rodriguez, υπηρξε αναφορα σε αυτη την παρωχημένη ταινία, καθώς μια απο τις "κοπέλες" στο Death Proof φοραεί μπλουζάκι με την Varla (πρωταγωνιστικός ρόλος στην ταινία). έτσι κάποιος απο τους "ανώμαλους" που κυκλοφορύν στο δίκτυο έφτιαξε αυτο το υπερβίντεο, που συνδιάζει σκηνές απο την τανία και το τραγούδι Chick Habbit απο το ost του Death Proof.

Όταν το δεις, δεν μπορείς παρα να θ'ελεις αν χορεύεις σαν τις κοπέλες.

Βέβαια αναφόρες στην ταινία βρισκουμε και αλλου όπως στους White Zombie που samplαραν τα λόγια της Varla "I never try anything I just do it...wanna to try me ?"στο Thunder Kiss '65, στους Cramps που διασκεύασαν το κομματι τίτλων της ταινίας, ή και σε βιντεο των Killers.
Καλή διασκέδαση!!!!!!!

H ωραίοτερη παραλία της χώρας

Βοιδοκοιλίά στην Γιάλοβα κοντά στην Πύλο. Είχα ξαναπάει πριν 2 χρόνια, και σήμερα πείστηκα, ότι είναι η πιο ωραία παραλία που έχω δεί.
Από αύριο Πάργα. δείτε εδώ φωτογραφίες από τις ως τώρα διακοπές στην Μεθώνη εδώ

Aντι-εμπρηστικη υπηρεσια

Αληθεια ποσο είναι τα θύματα της τρομοκρατιας στην Ελλάδα; Λιγες δεκάδες και απο την 17Ν μονο αν δεν κάνω λάθος. Αλλα συσταθυκε αντ-τρομοκρατικη υπηρεσια, με τεραστια κονδυλια και πολυ πρωσοπικο, και συνεχιζει να λειτουργει και μετα την συλληψη ολων των οργανωσεων που κυνηγουσε.
Αληθεια ποσοι πρεπει να σκοτωθουν ακομα, ποσο πρεπει να γαμηθει το περιβαλλον που ζουμε, και ποσοι πρεπει να πεθανουμε απο καρκινο απο τον αερα που αναπνεουμε, για να κυνηγησει το κρατος τους εμπρηστες?
ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΑΝΤΙΕΜΠΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΠΕΔΟΦΑΓΟΥΣ,
εγω απειλη απο την τρομοκρατια δεν αισθανθηκα ποτε, απο τους εμπρηστες παλι.
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ;

ΑΙΣΧΟΣ

CAIPIRAKI: ΤΟ ΚΟΚΤΑΙΛ ΠΟΥ ΘΑ ΚΛΕΨΕΙ ΚΑΡΔΙΕΣ.....

Αγαπημένο μου κοκτέιλ τα τελευταία καλοκαιριά ήταν η Caipirinha. Το πάσχα όμως βρέθηκα στο μέρος που τα κοκτέιλς κάνουν 3 ευρώ (στο Βερολίνο ντε) και άρχιζα να δοκιμάζω τις παραλαγές με βότκα , ρούμι , τεκίλα διάφορα λικέρ κτλ κάποια εκ των οποίων με άφησαν παγερά αδιάφορο ,άλλα όμως με ενθουσιάσουν (ειδικά το caipirissima με Havana Club). Έτσι αποφάσισα να πειραματιστώ και εγώ, και εγένετο CAIPIRAKI. Δηλαδή η γνωστή συνταγή άπλα αντί για cachaça τοποθετώ γνήσια κρητικιά ρακί. Βεβαία επειδή δεν γνωρίζουν όλοι πως γίνετε αυτό το φοβερό κοκτέιλ παραθέτω την συνταγή
1.Παίρνουμε ένα lime (πράσινο λεμόνι ντε, καλά και με κανονικό γίνετε, άλλα καλύτερα με πράσινο που ειναι πιο πικρό), το κόβουμε στα 8, και το τοποθετούμε σε ένα ποτήρι (σχετικά μεγάλο καλύτερα)
2.Ρίχνουμε στο ποτήρι 2-3 κουταλιές καστανή ζάχαρη (δεν πειράζει να είναι και λευκή, άλλα καλύτερα με καστανή, που είναι λιγότερο υδροδιαλυτή)
3.Αυτό είναι το σημαντικό βήμα, με κάποιο εργαλείο τύπου γουδοχέρι (αν πάρεις cachaça άπο το σούπερ μάρκετ συνήθως είχα ένα μικρο ειδικό για την περίσταση)αρχίζουμε και τα “ζουλάμε¨όλα μέσα στο ποτήρι, με δύναμη , τόση ώρα, ώστε να βγει το μεγαλύτερο μέρος του χυμού από τα λεμονιά και να γίνει ένα αρκετά ομοιογενές παχύρρευστο μείγμα με την ζάχαρη, κάτι σαν πετιμέζι
4.προσθέτουμε ρακί (οι τυπικές συνταγές λένε 50ml άλλα εγώ προτείνω το κατά βούληση), και πάγο (καλύτερα τριμμένο αν δυνατό, μέχρι απάνω)
5.καλαμάκια και καλή διασκέδαση)


Σημείωση: μη βάλετε τσίπουρο με γλυκάνισο, γιατί τα γίνει κάτι σαν caipiroyzo που το βρίσκω ιδιαίτερα σιχαμερο και αντιαισθητικό, αν και κάποιοι ενθουσιάστηκαν και με αυτό.
Σημείωση 2: πειραματιστείτε κατά βούληση και με άλλα ποτά στο βήμα 4, ή και με άλλα πικροξυναν φρούτα
Τελος θα έπρεπε να βάλω από αυτέ τις υπενθυμίσεις :καταναλώστε υπεύθυνα κτλ, άλλα μεγάλα παιδιά είστε όποτε
HAVE FUN

rainboy

Paris Zax - Unpathe'd waters

Καιρος να προτεινω και εγώ κανενα cd με ποιο καλοκαιρινή μουσικη.
Ξεκαθαριζοντας τον σκληρο μου τις προαλλες επεσα πανω σε αυτο το διαμαντακι. Σε χαλαρους ρυθμους ανμεμειγμενα acid,hip hop, latin και σε ψιλοχαμμενες διαστασεις. Ψαχνωτας στο δικτυο δεν μπορεσα να βρω πολλες πληροφοριες, παραμονο οτι περιγραφετε το ειδος που ακουω ως abstrect hip-hop. Περισσοτερα θα βρειτε εδω, (κυιρως να ακουσετε τραγουδακια). Ολο αυτο που ακουμε ειναι το project ενός τύποθ απο την California.
Δεν ξερω πολλα παραπανω, αν σας ψηνει κατι τεοτιο για τις χαμενες ωρες του καλοκαιριο θα το βρειτε σιγουρα στο soulseek.
Και συνοδεψτε το με  caipiraki (η συνταγη σε επομενο post).

rainboy

Μεταμοντερνισμός! Η ώρα της αληθείας!

Από εκεί που πριν μερικά χρόνια ήσουν από nerd μέχρι καμμενος άμα απασχολούσουν με το ίντερνετ, τώρα έχει γίνει πιο mainstream και από τα πιο mainstream hobby .
Η αποκορύφωση είναι αυτί η διαφήμιση του ΟΤΕ με την κοπελίτσα που έπαιζε RPG και φουλαριού στο Mana κτλ, άλλα και τα συνεχή ρεπορτάζ στα κανάλια και τις εφημερίδες για τούς bloggers, ή τα βιντεακια που διαρρέουν μέσο youtube, και άλλα παρόμοια. Βεβαία λογικό είναι να ψάχνουν όλοι εκεί ειδήσεις, αφοί τα δελτία ειδήσεων έχουν γίνει συζητήσεις καφενείου μεταξύ “ειδικών”, οι οποίες νομίζεις ότι δεν έχουν πάτο (εντάξει υπάρχει και το STAR που σε ενημερώνει με τρεμάμενη φωνή ότι συνεχίζετε το δράμα με το σκύλο του κωστετσου).
Μέτα ήρθε η μόδα των και "καλά" αυθορμήτων δράσεων των πολιτών μέσω διαδικτυου, Και ειδικα η προφανεστατα υποκεινουμενη απο το ΠΑΣΟΚ διαδηλωση για το δάσος την κυριακή. Εντάξει έχει κάνει την μεταγραφή της χρονιάς ο γιωργακης (Βρυώνης πρώην Μόνιτορ) λογικό είναι να αρχίσει να εκμεταλευτε τέτοια ζητηματα.
Θα ρωτήσει κάνεις κακό είναι αυτό?
Γενικά όχι, άλλα η υποκρισία ότι είμαστε σε ένα μεταμοντέρνο κόσμο, που η δύναμη του αυθορμητισμοί βρίσκει τέτοιες διεξόδους μου προκαλεί αναγούλα. Γιατί όντως αλλάζει ο κόσμος , άλλα μερικά πραμματα είναι ο μανολιος με τα ρούχα του αλλιώς.
Τι να κάνουμε δεν ήταν οι πρώτες αποκαλύψεις που έγιναν στο indy media τα βιντεακια, ούτε πρώτη φορά οργανώθηκε αυθόρμητα πορεία για κάποιο ζήτημα. Άλλα τώρα όλοι ξαφνικά το ανακάλυψαν?

Τελος πάντων μακαρι να γίνει κάτι όντως με το δάσος, για να μην γίνει το background της μετά μοντέρνας να είναι κρανίου τόπου, ή κάτι παρόμοιο. Γιατί πολύ έχουν αρχίσει να ασχολούνται με το περιβάλλον (καθημερινά θέματα στα ΜΜΕ εδώ και ένα χρόνο) και έχω αρχίσει να πιστεύω ότι έχουμε πάρει τα αρχίδια μας και δεν μας το λένε. Άλλα αν γίνει κάτι θα γίνει σίγουρα μετά τις εκλογές, και τότε να δούμε αν θα έχει κάνεις όρεξη να στείλει τόσα μηνύματα και μαιλ για να γίνει πορεία για το δάσος.

YΓ, και επειδη εχουμε μελλον ακομα δειτε και αυτο

ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ…

Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης αποχαλίνωσης των δυνάμεων καταστολής. Δεν είναι μόνο το λυσσαλέο χτύπημα των μεγάλων διαδηλώσεων των μαχόμενων πλειοψηφικών κινημάτων της γενιάς των 800 ευρώ και των δασκάλων με αποκορύφωμα τις δολοφονικές επιθέσεις των ΜΑΤ στο μεγαλειώδες πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 8^ης Μάρτη. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο δρόμος της φυσικής βίας είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της οικονομικής και κοινωνικής καταπίεσης και ότι η ωμή καταστολή των αγώνων αποτελεί συστατικό στοιχείο του θατσερικού τσαμπουκά της κυβέρνησης…

Είναι και όλα αυτά που συνοδεύουν την επίσημη καταστολή :

Ø Τις συλλήψεις των αγωνιστών του φοιτητικού κινήματος συμπλήρωσε ο ψεκασμός με χημικά και η απαγόρευση της εισόδου στην αίθουσα του δικαστηρίου στους γονείς…

Ø Τον άγριο ξυλοδαρμό του κύπριου φοιτητή η αυταρχική, φασιστικού τύπου, αντιμετώπιση των πανεπιστημιακών αυτοπτών μαρτύρων που κατήγγειλαν το περιστατικό από τους εκπροσώπους της ασφάλειας στα κανάλια…

Ø Τη σύλληψη του «19χρονου με τα πράσινα σταράκια» ( ιδιότητα που αποτελεί ικανό τεκμήριο να σε στείλει στο Αλκατράζ… ) Παναγιωτάκη και την αυθαίρετη προφυλάκισή του τα εκφοβιστικά τηλεφωνήματα και οι φιλικές προσαγωγές συντρόφων και φίλων του στο τμήμα από ασφαλίτες...

Ø Την απαγωγή των πακιστανών από τις μυστικές υπηρεσίες η προσωπική εξόντωση του προέδρου της πακιστανικής κοινότητας στην Αθήνα…

Σε όλα αυτά έρχεται τώρα να προστεθεί ένα ανατριχιαστικό περιστατικό :

Η σύλληψη ενός 34χρονου ψυχικά ασθενούς και η μεταφορά του με χειροπέδες στο Α.Τ. Καλλιθέας επειδή …ενοχλούσε τους θαμώνες μιας καφετέριας. Το ίδιο βράδυ διακομίστηκε στο νοσοκομείο σε προθανάτια κατάσταση, με κατεστραμμένο εγκέφαλο, κρανιακές κακώσεις και τραύματα σε όλο το κορμί. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε βαρύ κώμα και ακόμη κι αν διαφύγει τον κίνδυνο ζωής θα μείνει για πάντα φυτό.

Το περιστατικό αυτό (που αποτελεί το πιο πρόσφατο σε σειρά θανάτων και τραυματισμών κρατουμένων σε αστυνομικά τμήματα) δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο αναπροσανατολισμός της αστυνομίας εδώ και ήδη μια δεκαετία από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ σε πρωτόγνωρες κατασταλτικές πρακτικές, η στρατιωτικοποίησή της και η ιδιότυπη ασυλία των κάθε είδους φασιστοειδών υπό την ενθάρρυνση και καθοδήγηση Πολύδωρα παίρνουν το χαρακτήρα δημιουργίας μιας κοινωνικά επικίνδυνης συμμορίας.

Και στην συνεχεία έρχεται η αποκάλυψη από το indymedia , του βίντεο με τον ξυλοδαρμό των κρατουμένων. Και ενώ όλη η Ελλάδα συζητεί γιατί ένας τρελός αστυνομικός έκανε αυτό, δεν αναρωτιέται κανείς πως ήξερε να κάνει αυτά τα πράγματα ο αστυνομικός (βάζεις τους κρατούμενους να χτυπιουνται μεταξύ τους è βασανιστήριο), και που έχει πάρει την εκπαίδευση να ξερόυν τι κάνουν και τι δεν κάνουν και πως γίνεται το βασανιστήριο; Τι ακριβώς τους μαθαίνουν στην σχολή τους; (μπορείς να δεις και τα βιντεακια στο youtube που πλακώνονται μεταξύ τους).

Και είναι τόσο άρρωστοι και βιντεοσκοπούν τα βασανιστήρια που κάνουν; Ή επειδή έχουν αντίστοιχη εκπαίδευση τα τραβαν για να «μελετήσουν» την πρακτική τους;

Το ζήτημα δεν είναι να βρίσκουμε κάθε φορά το κακό μπάτσο και να ζητάμε ένορκη εξέταση, καθώς τα κρούσματα έχουν γίνει πια αναρθμιτα. Πρέπει κάπως να μπει τέλος στην ανεξέλικτη αστυνομία , που κοντεύει να γίνει κράτος εν κρατεί (ή να ξαναγίνει το «βαθύ» κράτος όπως παλιά…)

Καλά και ενδιαφέρονται τα αποτελέσματα του web 2.0 μέσω του οποίου ξεπηδάν το τελευταίο καιρό συνεχώς αποκαλύψεις επί του θέματος, αλλά δεν είναι αρκετό. Με το να αποκαλύπτεις μια ατασταλεια εδώ και μια εκεί είναι σαν να αφήνεις ακόμα πιο ανεξελκτους τους υπολοίπους

rainboy

Hors De Prix (αθλίως μεταφρασμένο στα ελληνικά ως «Κορίτσι για Σπίτι»)

Nα ευχαριστήσω κατ’ άρχην το movie for the masses, που μας έστειλε στην avant-premiere της ταινίας Hors De Prix (αθλίως μεταφρασμένο στα ελληνικά ως «Κορίτσι για Σπίτι») ,αν και προφανώς στην πόλη μάς δεν υπάρχουν αρκετοί σινεφιλ και κριτικοί ώστε να γεμίσουν δυο προβολές, μια στην Δεξαμενή, και μια στο Μαρούσι, που ήταν μισό άδειο-μισό γεμάτο.

Παρόλα αυτά, η ταινία ήταν συμπαθητική. Όχι τίποτα το τρομερό, αλλά αρκετά διασκευαστική και χαλαρωτική, και μάλλον θα είναι πολύ ευχάριστη όταν θα βγει στα θερινά την άλλη βδομάδα. Εντάξει, σίγουρα δεν είναι η πιο πρωτότυπη ταινία που γυρίστηκε τελευταία (τρόπος του λεγειν, καθώς έρχεται με 2 χρόνια καθυστέρηση στην χωρά μας), και είναι αρκετά προβλέψιμη σε κάποιες στιγμές, αλλα διαθέτει την απαιτούμενη αλαφρότατα και ευθυμία, που μάλλον αναζητάς τις τελευταίες μέρες πριν αναχωρήσεις για τις διακοπές σου.

Σε αντίθεση με τους περισσοτέρους δεν βρήκα ότι η Tautou, μετατράπηκε σε σεξοβομβα, αντιθέτως την έβρισκα πολύ πιο ενδιαφέρουσα πριν γίνει τόσο «σκιάχτρο», αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι το ζητούμενο, γιατί αν θες να «βασανιστείς» υπάρχουν τόσες σιλικονοτες από το Hollywood σε δεκάδες ταινίες. Απλά αυτές η ταινίες κρατάνε πολύ από το άρωμα των ευρωπαϊκών κωμωδιών του τελευταίου μισού αιώνα, που όλοι έχουμε αγαπήσει, και για αυτό πάντα βρίσκουμε κάπως χοντροκομμένα αυτά που βλέπουμε σε αντίστοιχες ταινίες από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Και το ηθικό δίδαγμα:

«ΟΙ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΩΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ»

Και η απορία μου:

«καλά υπάρχουν όντως άνθρωποι που ζουν έτσι;»

rainboy

stop this country, i want to get off... (art athina 2007)

Gia xara,

xthes sto Art Athina egine kai pali kati pou den prepei na to afisoume na perasei etsi. Epeita apo anonimi katagelia, pithanon apo melos tou LAOS, i astinomia eisevale stin ekthesi, katevase kai kateisxe to video ergo tis Evas Stefani me titlo Ethnikos Imnos gia logous prosvolis tis dimosias aidous ke ton ethnikon simvolon. Taftoxrona sinelave ton diefthinti tis ekthesis pou perase tin nixta sto aftoforo kai minise tin kalitexni kai tous allous ipefthinous tis ekthesis pou prokeitai na dikasthoun.

To ergo deixnei mesa apo ena ftharmeno palio super-8 ena aidio kai ena xeri pou to prosegizei se argi kinisi eno paralila akougetai o ethnikos imnos. Einai ena ergo pou antiparavalei tis aisthiseis kai tin somatikotita me ton akampto thesmiko logo paragontas mia idieteri aisthantikotita. Einai ena ergo pou sinexizei tin logiki tis proigoumenis doulias tis Evas.

Gia na antimetopistei ena akomi adianoito gegonos logokrisias, xekinise mia protovoulia apo arketous kalitexnes pou afora olous mas. Tin erxomeni Triti 4 tou mina, to ergo tha epanaektethei se allo xoro, mia kai to art Athina telionei, kai aftin tin fora den tha to ipografei mono i Eva alla oloi oi kalitexnes kai dianooumenoi pou niothoun prosvevlimenoi apo teties praxeis fimosis tou kalitexnikou ergou. An theloun as mas silavoun olous.

Osoi simfoneite me aftin tin kinisi boreite na steilete ena mail sto asmassilavounolous@yahoo.gr me to onoma kai tin idiotita sas pou tha prostethei stin lista ton ipografon. Oi ipografes tha prepei na mazeftoun mexri avrio to apogevma gia na iparxoun stin ekthesi tou ergou tin Triti.

Sas parakaloume kanete ffwd afto to mail kai se alous pou pistevete oti tous endiaferei. Diadoste to oso pio poli boreite etsi oste i apantisi na einai oso ginete pio maziki.

Angelos Frantzis

Fran Molina's Jazz Flamenco group at Euro-Jazz Festival 2007

Πηγα χτες στο τζάμπα-jazz φεστιβαλ στο γκαζι, και τα τρια συγκροτηματα ηταν πολυ καλα. Δυστυχως μου τελειωσε η μπαταρια στην μηχανη και δεν τραβηξα τα υπολοιπα (ειδικα οι σλοβενοι Jazoo ηταν παρα πολυ καλοι)
Και αλλες φωτογραφιες απο τους ισπανους και οχι μονο εδώ

rainboy

C'est le Bonheur

Το Paris Bamako ειναι ενα φεστιβαλ για την αφρικη που λαμβανει χωρα στην γαλλικη πρωτευουσα εδω και 3 χρονια και για την πρωωθηση του οποιυο ηχογραφηθηκε αυτο το τραγουδι που μου εχει κολλησει εδω και μερες, στο οποιο συμμετεχουν μια σειρα απο μεγαλα "ονοματα" της αφρικανικης μουσικης οπως : Amandou & Mariam , Matthieu Chedid, Tiken Jah Fakoly , K'naan, Oxmo Puccino, Lea Bulle, Awa Samake , USen Eno Jackson , Kiercy Regozo, Boubacar Dembele , Marc Antoine Moreau, Christophe Merlaud, Laurent Jais, Nicolas Wasterlain, Antoine Halet.


κολληστε ανελεητα!!!

rainboy

Καλοκαιράκι, ωρα για fun

Το παιχνίδι με τα φεστιβάλ, ή τα «κατ’επιφαση» φεστιβάλ, έχει αρχίσει να χοντραίνει πολύ στην χώρα μας. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ήταν πολύ σπάνιο φαινόμενο να γίνει φεστιβάλ, και το 96 συνεργαστήκαν όλες οι τότε εταίρες διοργάνωσης συναυλιών για το Rock Of Gods (ένα από το πιο ενδιαφέροντα που έχουν γίνει)
Φτάσαμε το καλοκαίρι του 2008 με δεκάδες τέτοια στο ελλαδικό χώρο, οπότε δεν μπορούμε να τα κρίνουμε με το ίδιο τρόπο. Προφανώς είναι διαφορετικό το rockwave με το οποίο μεγάλωσε η γενιά μας, το οποίο μπορείτε να λέγετε πια «βλάκες μεταλαδες ελατέ να μας τα σκάσετε», καθώς το line-up (με εξαίρεση του Plant, του οποίου όμως η μέρα μονό γέλια προκαλεί αν δεις από κάτω το όνομα των Europe) κάθε φορά που το κοιτάζω μου φαίνεται ακόμα πιο απαράδεκτο, με το πολύ πιο ειλικρινές προς το κοινό που απευθύνετε Metal Healing που θα γίνει στην Ξανθή;
Από την άλλη το πιο ενδιαφέρον από πλευράς ονομάτων είναι το ονομαζόμενο Gagarin Open Air που θα γίνει στο γήπεδο του Ελληνικού, και οι τιμές των εισιτηρίων είναι από τις πιο «συγκροτημένες τις πιάτσας» .
Πέμπτη 5 Ιουλίου Iggy & The Stooges + Mudhoney + Soulsavers feat. Mark Lanegan
Παρασκευή 6 Ιουλίου Γιάννης Αγγελάκας & οι Επισκέπτες + The Last Drive + Διάφανα Κρίνα + Παύλος Παυλίδης & Β Movies + Ντίνος Σαδίκης + Lost Bodies
Κυριακή 8 Ιουλίου Paradise Lost + Type O Negative* + Rotting Christ + Opened Paradise + Son of Nothing
Δευτέρα 9 Ιουλίου Kaiser Chiefs + The Long Blondes + Good Shoes + special guests
Τρίτη 10 Ιουλίου Calexico + Sophie Solomon + Beirut + A Hawk and a Hawksaw
Τετάρτη 11 Ιουλίου Joe Satriani + special guests

Αλλά εδώ το ερώτημα είναι άλλο: Γιατί αυτό το συνονθύλευμα ξεχωριστών διαφορετικών τελείως συναυλιών ονομάζεται φεστιβάλ; Και αφού είναι φεστιβάλ γιατί δεν υπάρχει ενιαίο εισιτήριο για όλες τις ημέρες?
Εγώ απαντώ πήρα ήδη με 30 ευρώ εισιτήριο για τους Calexico, Beirut, Sophie Solomon, αν και όλο το κόλπο με δυο κλίμακες τιμών στην προπώληση, χωρίς να διευκρινίζετε με ποιο κριτήριο γίνετε (μέχρι την τάδε μέρα, ή τα χίλια πρώτα κτλ) μου βρωμάει λίγο απάτη;
Ένα άλλο ενδιαφέρον event είναι το Eject Festival, με Beastie Boys, Madness και Underworld, το οποίο επίσης κανείς δεν καταλαβαίνει γιέ ονομάζεται φεστιβάλ, εκτός ίσως από την Heiniken που είναι χορηγός, και μάλλον ήθελε να ονομαστεί φεστιβάλ η χορηγία της. Σε αυτό event το εισιτήριο είναι αρκετά πιο τσιμπημένο (60 ευρώ) αλλά αφού βρίσκεται σε πιο «νεκρή» περίοδο έχει αρκετά καλές δυνατότητες.
Από την άλλη υπάρχουν τα καθιερωμένα events του καλοκαιριού, που τα έχουμε αγαπήσει όλοι, όχι μονό επειδή είναι τζάμπα, αλλά γιατί πάντα κρύβουν ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως το Euro-Jazz, και η Ημέρα της μουσικής.
Για να δούμε.

rainboy

Fermin Muguruza

Πολλοί, ειδικά στην χώρα μας, τον έχουν χαρακτηρίσει σαν το Βάσκο Manu Chao, και παρότι η διαδρομή τους έχει μερικά κοινά στοιχειά, ο Fermin έχει μια πολύ πιο περιπλοκή και περιπετειώδη πορεία τόσο μουσικά όσο και πολιτικά, η οποία με δυσκολία μπορεί να χωρέσει σε αυτό το άρθρο.

Η διαδρομή…

Ο μύθος ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του 80, όταν ο Muguruza είδε μια συναυλία των Clash και αποφάσισε να παίξει πανκ, σχηματίζοντας μαζί με τον αδελφό του τους Kortatu. Παρότι έφεραν την ταμπέλα του ska-punk, οι Kortatu ισορρόπησαν ανάμεσα σε αρκετά μουσικά είδη και αποτέλεσαν την προμετωπίδα του ρεύματος Rock Radikal Vasco (ή RRV), το οποίο στην περίοδο αυτής της δεκαετίας αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της βασκικής αριστεράς, που στα πρώτα μετά-φρανκικά χρονιά και μετά τις αρχικές παραχωρήσεις αυτονομίας από το Ισπανικό Κράτος, πάλευε για την κατοχύρωση μεγαλύτερης ακόμα ανεξαρτησίας και για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του βασκικού έθνους. Την περίοδο εκείνη το συγκρότημα βρέθηκε στη δίνη των γεγονότων, όταν ο Joseba Sarrionaindia (Βάσκος συγγραφέας, ποιητής και μέλος της ΕΤΑ) δραπέτευσε κατά την διάρκεια μιας συναυλίας τους στη φυλακή που βρισκόταν κρατούμενος, και οι Kortatu κατηγορήθηκαν ότι είχαν συμμετάσχει στο σχέδιο της δραπέτευσης. Μετά από αυτό το περιστατικό συνέθεσαν το πιο γνωστό τραγούδι τους το Sarri Sarri, το οποίο αφορούσε αυτή τους την περιπέτεια, το οποίο όμως ήταν στην πραγματικότητα ήταν διασκευή του Chatty Chatty των Toots and The Maytals. Επίσης, αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα με τη λογοκρισία, κυρίως όταν θέλησαν να κάνουν εξώφυλλο σε δίσκο τους το βασιλιά Juan Carlos σαν μεταλλαγμένο ρομπότ.

Ο μύθος συνεχίζεται με παρόμοιο τρόπο, αφού λέγεται ότι όταν η μπάντα είδε μια συναυλία των Public Enemy στο Παρίσι, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, αποφάσισε να παίξει hip-hop, επιστρέφοντας το 1990 με το όνομα Negu Gorriak (στα βασκικά σημαίνει Κόκκινος Χειμώνας), με το οποίο, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90, κυκλοφόρησε 4 δίσκους, με κορυφαίο το Borreroak Baditu Milaka Aurpegi.

Ο Fermin στις μέρες μας

Την τελευταία δεκαετία ο Fermin Muguruza έχει ακολουθήσει την προσωπική του διαδρομή, η οποία, μουσικά, είναι και η πιο ενδιαφέρουσα. Στους 4 δίσκους που έχει κυκλοφορήσει αυτά τα χρονιά, και στις πολλές συνεργασίες του (Αmparanoya, Manu Chao, Dot και την αφρόκρεμα της Τζαμαϊκανής σκηνής), αναδεικνύεται η μουσική του μεγαλοφυΐα, αφού δε διστάζει να ανακατεύει μια σειρά από είδη (από dub και jungle μέχρι reggae punk αλλά και παραδοσιακά βασκικά όργανα) με εκπληκτικά αποτελέσματα. Ταυτόχρονα οι στίχοι των τραγουδιών ξεφεύγουν και από τα ζητήματα του βασκικού κινήματος, και αναφέρονται σε μια σειρά από γεγονότα των τελευταίων χρονών (από την σύλληψη Οτσαλάν και την δεύτερη Ιντιφάντα μέχρι το αντάρτικο στο Νεπάλ), ενώ την ίδια ώρα, μια σειρά από τραγούδια είναι επηρεασμένα από την παγκόσμια προοδευτική πολιτισμική κληρονομιά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το τραγούδι Itaca Berriro στο οποίο το ποίημα του Καβάφη «Ιθάκη» γίνεται σύμβολο για τον αγώνα της ανεξαρτησίας, ή η μελοποίηση ποιημάτων του Μπρεχτ, του Χικμέτ και άλλων στα βασκικά. Ανάμεσα σε αυτούς τους δίσκους βρίσκεται το 99 FM Dub Manifest του 1999, στο οποίο φαίνεται με τον πιο καθαρό τρόπο αυτή ανάμειξη των στυλ, το In-komunikazioa, αλλά και το περσινό Euskal Herria Jamaika Clash, τα οποία είναι ηχογραφημένα στην Jamaica (με το μουσικό στυλ να κλίνει περισσότερο προς τα εκεί), δίσκοι που όλοι πρέπει να ακούσουν. Βεβαία τα περσότερα τραγούδια του είναι στα Βασκικά, πράγμα που κάνει δύσκολη την παρακολούθηση των στίχων, αλλά ο Fermin έχει φροντίσει και για αυτό, αφού τόσο στα βιβλιαράκια που συνοδεύουν τα cd και στο site του (www.muguruzafm.com), οι στίχοι είναι γραμμένοι σε τέσσερις γλώσσες (βασκικά, ισπανικά, γαλλικά και αγγλικά).

Η πολιτική του δράση

Βεβαία όλα αυτά τα χρονιά η πολιτική του στράτευση όχι μονό δεν υποχώρησε, αλλά αντίθετα με τα χρόνια γίνεται όλο και πιο δραστήριος. Στις ευρωεκλογές του 1999 ήταν υποψήφιος του Herri Batasuna, κάτι που άλλωστε του δημιούργησε πολλά προβλήματα τα επόμενα χρονιά, με ανακρίσεις, αλλά και απαγόρευση εισόδου σε μερικές χώρες! Ο ίδιος βεβαία δηλώνει ότι δεν έχει καμία σχέση με την ΕΤΑ, και ότι επιθυμία είναι η ανεξαρτησία και ο σοσιαλισμός στο τόπο του. Παράλληλα, όλα τα τελευταία χρόνια υπήρξε δραστήριος στα ραντεβού του κινήματος σε όλο το κόσμο, χωρίς να χάνει ποτέ ευκαιρία να καταδικάσει τον ιμπεριαλισμό και τις ΗΠΑ και να μιλήσει για το διαφορετικό κόσμο για τον οποίο παλεύει…

To παραπάνω κείμενο έχει δημοσιευτει στο περιοδικο "Εκ Νέου" Τεύχος 2.

Αν τα είχες με την Shakira....

... θα την κεράτωνες με την Beyonce?



Και όμως υπαρχουν άνθρωποι που υποφέρουν απο τέτοια βασανιστικά διλλείματα.
Αν δεν μπορείς να δώσεις απάντηση σε αυτό βασανίσου με το videaki οπου η Shakira ηγεμονεύει πάνω στην beyonce (που της αξίζει αφού της έφαγε τον γκόμενο)

rainboy

Peter, Bjorn & John - Young Folks

Ένα απο τα αγαπήμενα μου τραγουδια τους τελευταιους μήνες, και απορώ γιατι δεν έχει γινει πιο γνώστο παρότι ειναι τόσο κολλητικό




rainboy

απο την αναποδη 300 για να μην σκιστει κανενα καλσον

την ταινια δεν παω να την δω , καθοτι δνε με ψηνουν με την καμμια οι υπερπαραγωγες αυτον τον καιρο. αντιθετα πηγαινωντας χτες στην Χαλκιδα, πετυχα αυτην την επικων διαστασεων μαχη.
καλο υποκαταστατο ε?


τωρα που δεσμευτηκε το υπουργειο για την αλλαγη στο βιβλιο της ιστοριας της ΣΤ δημοτικου, το νερο μπηκε πια στο αυλακι
rainboy

Petty Booka

Ενα συγκροτημα απο την Ιαπωνια, απο 2 κοπελες (την Petty και την Booka) που παιζουν τραγουδια μονο με τα γουακιλι τους (ναι αυτες τις αστειες κιθαρες που παιζουν στην Χαβαι).Ειχαν μια καποια επιτυχια στην Χωρα τους στο δευτερο μισο της δεκαετιας του 90, και στα 00'ς τις ανακαλυψαν στο Τεξας, οπου εχουν σημειωσει επιτυχια τραγουδωντας ντυμενες καουμποισες, σε αυτα τα χοντροκομενα, κιτς επαρχιακα φεστιβαλ που λαμβανουν χωρα εκει (το αντιστοιχο με τα δικα μας πανηγυρια).

Σημερα ομως ακουσα ενα τραγουδακι του που μου κολλησε, και λεγετε blah blah cha cha (και το κατεζετε εδω) το οποιο δεν ειναι και τοσο κιτς (εχει και αλλα οργανα), και θα κολλησετε και εσεις στο τελος (στοιχημα;)



rainboy

Batalla en el Cielo

o Μεξικανός Carlos Reygadas, που αφου ελιωσε τις ταινιες του Tarkovsky αποφασισε να γινει σκηνοθετης χτυπαει με την δευτερη του ταινια. Μια ταινια προφανως δυστροπη, που η ακαμψια των προσωπων, και το χαος των ελαχιστων διαλογων, σου δημιουργει μια απωθηση. Αλλα υπαρχουν μεσα στην ταινια, φοβερες σκηνοθετικες αναλαμπες, και η φωτογραφια σε ορισμενα σημεια απογειωνετε πραγματικα. Αλλα οταν τελειωσει η ταινια, πραγματικα δεν καταλαβαινεις τι ηταν αυto που ειδες, και σε προβληματιζει τι θα ηταν αυτη η ταινια χωρις τις ακραιες σεξουαλικες σκηνες. ΑΛλα , στα αληθεια, μια ταινια πρεπει να ειναι παντα ψυχογραφημα, πειραζει και τοσο αμα δεν μαθεις ποτε, γιατι ο πρωταγωνιστης συμπεριφεροταν ετσι, και γιατι τραβηξε το μαχαιρι, και εγινε μακελαρης; προφανως ο τροπος που εχουμε μαθει να βλεπουμε ταινιες ειναι αυτος, ακομα και ο τροπος που εοχυμε μαθει να αναζητουμε τα αιτια των γεγονοτων που παρατηρουμε γυρω μας, δεν νομιζω οτι μας αφηνουν να ξεφυγουμε πολυ απο αυτο.
Σημασια παντως εχει οτι γενικα δυσκολα μπορει καποιος να παρακαλουθησει αυτη την ταινια με ευχαριστηση, παροτι ειναι απο τις λιγες που κινουν το ενδιαφερον αναμεσα σε αυτες που παιζονται αυτο το καιρο στις αιθουσες. Παντως ο μεξικανος εχει δυνατοτητες, και ισως τα επομενα χρονια δουμε μεγαλυτερες εκπληξεις απο αυτον.


rainboy

H μεγαλη αρπαχτη (Rock Wave 2007)

Ή κατασταση παει απο το κακο στο χειροτερο. Σε μια περιοδο που εχουν βελτιωθει τα μικρομεσαιου βεληνεκους live events σε σημειο που κανεις δυσκολα μπορει να διαμαρτυρηθει για την ποσοτητα την ποικηλια αλλα και την επικαιροτητα (αλλα ανετα για τις τιμες, τις συνθηκες το service κτλ), τα live μεγαλου μηκους κυματος εχουν καταντησει ανεκδοτο. To rockwave παροτι (κλεινωντας 10 χρονια με το ιδιο ονομα, με διαλειμα το 2003) εχει καταφερει να εχει μια σταθεροτητα στην διοργανωση του, και να ειναι ενα απο τα αγαπημενα θεματα συζητησης των ελληνων μουσικοφιλων, τα ονοματα που φερνει βρισκονται μονιμως στα ορια της παρακμης. (Βασικα νομιζω οτι τα κορυφαια ηταν τα 98 και 99, μετα αρχισαν οι ακυρωσεις, Cave λογω βροχης, Iron Maiden,κατι αρπαχτες απο Oasis, ή επανσυνδεση PIxies (δεν ημουν εκει αλλα ετσι μου φανηκε), η εκεινο τα αστειο συγκροτημα που επαιζε κιθαρα ο slash που αδυνατω να θυμηθω (και οχι δεν θα ψαξω να το βρω) πως λεγοταν, και αλλα αστεια που εχουν συμβγει οπως εκεινη η ακυρωση του φεστιβαλ το 2002). Ετσι ηρθε η ανακοινωση για τις δυο απο τις 3 μερες για φετος
δελτια τυπου της εταιριας
Black Sabbath με Ozzy... είδαμε! Tον Dio – με συγκλονιστικούς μουσικούς να τον συνοδεύουν ... επίσης. Φέτος ήρθε η στιγμή για τους απανταχού Black Sabbath fans – και όχι μόνο - να ζήσουν μια ακόμη ιστορική στιγμή! Oι HEAVEN AND HELL, δηλαδή οι Black Sabbath με τραγουδιστή τον Dio, επιβεβαίωσαν τη συμμετοχή τους στο Rockwave Festival ως headliners την Κυριακή 1η Ιουλίου. Αν δανειστούμε τον χαρακτηρισμό από τον διεθνή τύπο «οι Heaven and Hell είναι ό,τι πιο κοντά στους Black Sabbath θα δούμε για φέτος». Το line up της ημέρας αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον με την προσθήκη των DREAM THEATER, ενός από τα πιο αναγνωρισμένα συγκροτήματα του progressive rock ιδιαίτερα αγαπητούς σε πολυσυλεκτικό κοινό Πριν από αυτούς τους fans του Rockwave αναλαμβάνουν να ξεσηκώσουν οι αγαπημένοι του Eλληνικού κοινού ICED EARTH με τραγουδιστή τον Tim Ripper Owens (αναπληρωματικό τραγουδιστή στους Judas Priest τα χρόνια που ο Rob Halford ακουλουθούσε solo καριέρα ). Εξαιρετικοί στην προηγούμενη θέση οι – ολοένα ανερχόμενοι - ANATHEMA. Και η "δική" μας μπάντα της ημέρας, ιδανική για ένα δυναμικό "ανοιγμα" είναι οι Kinetic με μέλη που έγραψαν ιστορία στην Ελληνική σκηνή . Την Κυριακή 1 Ιουλίου οι fans της heavy μουσικής δίνουν ραντεβού στο Terra Vibe ! πώληση για τα Rockwave εισιτήρια της 3ης Ιουλίου με headliners τους Metallica ξεκινά στις 21.02.07 από τα σημεία που αναλυτικά αναφέρονται παρακάτω. Ειδικότερα τα μέλη του επίσημου fan club των Metallica θα έχουν προβάδισμα για την απόκτηση εισιτηρίων και θα ακολουθήσει ιδιαίτερη ανακοίνωση μόνο για εκείνους. Οι τιμές των εισιτηρίων στα εκδοτήρια για την συγκεκριμένη ημέρα του Rockwave στην προπώληση θα έχουν ως εξής: PL1: Όρθιων -Διακεκριμένη περιοχή: 100 Euro PL2: Όρθιων-Pitch A: 80 Euro PL3: Όρθιων -Γενική Είσοδος: 60 Euro
προπώληση για τα εισιτήρια της Heavy Duty Rockwave ημέρας, δηλαδή της 1ης Ιουλίου ξεκινά την Πέμπτη 1η Μαρτίου, πρώτη ημέρα της άνοιξης - ακριβώς 4 μήνες πριν ! Οι τιμές των εισιτηρίων στα εκδοτήρια που αναφέρονται παρακάτω για την συγκεκριμένη ημέρα του Rockwave στην προπώληση θα έχουν ως εξής: PL1: Όρθιων -Διακεκριμένη περιοχή: 80 Euro PL2: Όρθιων-Pitch A: 70 Euro PL3: Όρθιων -Γενική Είσοδος: 50 Euro

Καλα μας κοροιδυεουν τελειως;
Πραγματικα θεωρω οτι ενα φεστιβαλ στην ελλαδα οφειλει να εχει μια δυνατη μεταλ ημερα, στην οποια και εγω θα γουσταρω να παω να πιω μπυρες και να περασω καλα, παροτι εχω απειρα χρονια να κατσω σπιτι να ακουσω μεταλ. Αλλα πραγματικα θεωρει οτι μπορει να προσελκυσει καποιον αυτο το φεστιβαλ με iced earth anathem dream theater συγκροτηματα που ειχνα την ακμη στην δεκαετια του 90, και τα τελευταια 10 χρονια εχουν δωσει απο 5 συναυλιες ο καθενας στην χωρα μας. ή μηπως οι black sabbath με τον dio ειναι τοσο γαματοι να παμε να τουσ δουμε (που του ειδαμε χωρια σε προηγουμενα φεστιβαλ, ο dio ειπε και τα τραγουδια απο το Heaven and Hell) τι αλλο να ξαναδεις για να σκασεις τοσα λεφτα. Οι metallica απο την αλλη, οι οποιυ εχουν 15 χρονια να βγαλουν δισκο της προκοπης, θεωρω οτι παντα εχουν κατι να πουν στην σκηνη. Αλλα τοσα λεφτα; Περισοτερα απο το να πας να αγορασεις την δισκογραφια τους;;; Ημαρτον! γενικα η Metallica θα ψηνουν πολυ κοσμο ΄και σε αλλα 20 χρονια, αλλα αν δεν ειναι και λιγο ενδιαφερον το ολο πακετο, σε λιγο θα παρουν τους διωργανωτες με τις ντοματες.
σε αναμονη ανακοινωση της τριτης μερας να ρωτησω τα εξης
1)τα περισοτερα συγκορτηαμτα που ερχονται τον χειμωνα σε κλεισοτυσ χωρους και παιοζυν σε 500 ατομα εχουν εισητηρια γυρω στα 30 ευρω αρα βγαινει η διωργανωση με 15000 ευρω (ενω ο διοργανωτης πληρωνει και το χωρο, πργαμα που δεν συμβαινει στην μαλακασα. Αρα γιατι δινουμε περισοτερα λεφτα για να δουμε 4 συγκροτηματα, ενω θα ειανι το λιογτερο 8-10000 κοσμος
2) αυτη δνε ειναι η βασικη λογικη του φεστιβαλ οτι θα ειμαστε πολλοι αρα θα δωσουμε λιγοτερα λεφτα;
3) γιατι τα συγκροτητμα της εποχης μας ερχονται σωρηδον και οχι και με τους καλυτεορυς ορους promotion το χειμωνα ενω το καλοκαιρι θυμομαστε ολους τους πεθαμενους; (η απαντησ πιθανον να βρισκετε στην ταινια Τα ζομπι δεν ειναι χορτοφαγα)
4)γιατι θεωρουν οι διωργανωτες ως καλυτερο target group τις ηλικιες 15-20 (που δεν ειδαν τα συγκροτηματ στηνωρα τους, και ρεπουν προς το μεταλ) και οχι τα συνολικα γουστα των μουσικοφιλων αυτης της χωρας, που πραγματικα θα τους διναν δυνατοτητες για πολυ καλυτερες διωργανωσεις (και οχι τον μισο κοσμο να τους βριζει);

και αλλα τετοια για να σταμτησω γιατι η λιστα προφανως δεν θα εχει τελος

Rebel On His Own Tonight

το τραγουδι που μου εχει κολλησει πιο επιμονα την τελευταια βδομαδα ειναι το Rebel On his Own του Malcolm Middleton (απο τους προσφατα χωρισμενους Arab Strap) στο οποιο συμμετεχει και η Σκωτσεζα (αραγε ετσι ειναι το σωστο)συγγραφεας συγραφεας Alan Bissett(κατεβασε το εδω)

rainboy

o Chuck Norris μιλαει για τον εαυτο του

Το cartoon που δεν θα γινει ποτε ταινια

γιατι ο SPort billy ηταν καφαλς τελικα



αληθεια ποιος τραγουδαιε αυτο το επικο τραγουδακι;

rainboy

Η Μεγάλη Στιγμή του Ρόμπερτ Κάρμαϊκλ

Νομιζω οτι απο τοτε που αλλαξε η χρονια, οι αιθουσες παιζουν πολλες αηδιες την μια πισω απο την αλλη, και εχει αραιωθει πολυ ο ρυθμος που παιζοντια αξιολογς ταινιες. Την προηγουμενη βδομαδα η μονη ταινια που μου γιαλισε το ματι ηταν αυτη, και πηγα στο παγωμενο και αδειο αλφαβιλ (σαββατο βραδινη προβολη ειμασταν 6 ατομα, φαντοζομαι την τριτη παιζει να μην πηγε και κανεις). Δεν ειμαι σιγουρος για το τι με τραβηξε σε αυτη την ταινια, αλλα γενικα οι περιγραφες φανταζαν ενδιαφερουσες. Απο την μια φαινοταν και απο τις φωτος οτι καπου θα θυμιζει αγγελοπουλο, απο την αλλη κατι για βιαοτητες και κουρδιστο πορτοκαλι λεγαν ολοι. Ε σου κινειτε η περιεργεια.
Παροτι δεν εχω κατληξει ακομα αν πρεπει να βαλω θετικο ή αρνητικο προσημο σε αυτη την ταινια, αλλα γενικα μαλλον προς το θετικο συγκλινω. Η υποθεση εκτυλισυται σε ενα ψαροχωρι της αγγλιας, οπου μαστιζεται απο την ανεργια, και που η μαθητιοσα νεολαια το ριχνει στα drugs. Ως εδω καλα, ωραια φωτογραφια μερικες παρα πολυ καλες σκηνες (οπως η σκηνη στην οποια αφου εχουν πιει διαφορα, γινονται σε ενα σπιι 3 σκηνικα ταυτοχρονα), και με ενα χονδρειδη τροπο προσπαθει ο σκηνοθετης να μας δειξει ενα τελμα και μαι αποκτηνωση που καταπεφτει σε τελικη αναλυση η κοινωνια (παιζουν συνεχως οι τηλεορασεις ειδησεις για το Ιρακ). Αυτο μαλλον θελει να μας δειξει και το ανατριχιαστικα βιαιο δεκαλεπτο της ληξης της ταινιας οπου το παιδι που γενικα δεν μιλγαε στο σχολειο, ηταν καλο και κλειστο παιδι, και επαιζε το τσελο του, αλλαζει mode και εφαρμοζει αυτα που διαβαζε σε ενα βιβλιο του De Saad ενω αυνανιζοταν. Το προβλημα προφανως δεν ειναι αν ηταν πολυ βιαιη η σκηνη, αλλα οτι σε ολη υπολοιπη η ταινια ο Ρομπερτ ηταν κατι λιγοτερο απο δευτεραγωνιστης, και ουσιαστικα αποτελει εκλπηξη και ταυτοχρονα ερωτηματικο η αποκαλυψη του Mr Hide στο τελος.

Ιθάκη (Κάπου στην Χώρα των Βάσκων)

Τον Νοεμβρη οτan ημουν στην Βαρκελωνη, χαζευα τα cd's που υπηρχαν στο σπιτι που με φιλοξενουσε. Ανοιγωντας το βιβλιαρακι του Dub Manifest του Fermin Muguruza, βλεπω σε μια φωτογραφια τον Καβαφη (την κλασσικη πρωσοπογραφια που τον εχοyμε συνδεσει), και την Έλλη Λαμπετη. Φυσικα σκαλωνω, κι κοιταζω να δω τι λεει. Ευτυχως δεν ηταν μονο στα Βασκικα το κειμενο αλλα σε 4 γλωσσες (βασκικα, καστεγιανικα, αγγλικα, γαλλικα), και διαβαζω;

I believed to hear Marlène
Dietrich, sensitive
In film “the woman and the puppet”
It was however about Eli Lambetti which recited:
“Guard always in memory, Ithaque
But absolutely the way… “of Kavafis does not force.
I included/understood the significances from acquired wisdom of them:
I have a great lapse of time to sail
among the charts of your face.

Marlen Dietrich zela ustez, will sentibera
“Deabrua emakumezkoa da” filmean
Eli Lambeti Zen berriz, hitzaldia
Beti atxeki Itaka, zeure buruan
Baina ez bortxatu bidaia, Kavafis-ena
Ulertu nuen jakituriaz, esanahiak
Denbora-bitarte handian, badudala
Zure musuaren mapak, nabiga ditzadan
ITAKA, BERRIRO HELMUGATZAT
BIDEA ETA BIDAIA, LUZEA IZAN DADILA
ITHAQUE AGAIN LIKE DESTINY
THAT THE VOYAGE AND THE ROAD ARE LONG

To go on another ground, another sea
To find a city different, better than this one
If it is what you said,
attention with the recommendation of Polishes,
A judgment is written for each test.
Attrappé in the cobweb
If the threat is Carthage, I will link myself with them
As well as the Subways against art
Vis-a-vis dead… the labyrinth.

Βαζωντας βεβαια να ακουσεις το κομματι Itaca Berriro (κατεβασε εδω), ακουω κατι λιγοτερο avant gaurd απο οτι περιμενω, που βασικα ακουγετε σαν ελληνικη καλοκαιρινη ποπ αρχων δεκαετιας του '90. Παρολαυτα ακουγετε η ελλη λαμπετη στο τελος να απαγγελει στα ελληνικα.
Και γενικα παροτι η μουσικη ειναι μεταξυ reggae και ska σε ολοκληρο αυτον τον εκπληκτικο δισκο, ο Muguruza παραμενει ενας απο τουσ πιο πολιτκοποιημενους καλλιτεχες των ημερων μας. Αυτο το τραγουδι δεν ειναι το καλυτερο του δισκου (που ειναι απο τους καλυτερους του), αλλα εχει μια ειδικη αξια για εμας οταν ενα ποιημα που συγκινει γενιες και γενιες στην ελλαδα, και που οριακα βαριομαστε οταν το διδασκομαστε στα ΚΝΛ του λυκειου (εμενα μου ειχε πεσει και στις πανελληνιες), γινετε σημερα συμβολο ενος αγωνα και αναβαθμιζετε στην συνειδηση των Βασκων που παλευουν για την ανεξαρτησια τους. Βεβαια δνε ειναι η πρωτη φορα. Ο Lluis Llach εχει το δισκο Viatge A Itaca που ειναι παραλλαγη του ιδιου ποιηματος στα καταλανικα, και απο την δεκαετια του 70, και των καιρο της διδακτοριας εχει γινει συμβολο του αγωνα των καταλανων, για ανεξαρτησια, οπου Ιθακη, ειναι το ανεξρτητο κρατος που οραματιζονται. Ετσι βλεπουμε πως ακομα και η τεχνες μπορουν να ενωσουν τοςυ λαους που αντιστεκονται.
Ο muguruza λοιπον εχει κανει πραμματα και θαμματα, και δεν θα αργησω αν επανελθω και με αλλα post στο κοντινο μελλον

Our Darkness

Παρασκευη Βραδυ
και για να εχουμε τον σωστο ρυθμο, κεφι και ορεξη, κατεβαστε αυτο
Our Darkness (total eclipse remix)
Απο τον δισκο Wordprocessing με τις διασκευες στις επιτυχιες της Anne Clark ρεμιξαρισμενες, διαλεγω αυτη την των γαλλων Total eclipse γιατι ταιριαζει σε Παρασκευη βραδυ.

LCD soundsystem - Sound of Silver

O δευτερος κανονικος δισκος της μπαντας απο την Νεα Υορκη που συγκλονισε τις πιστες πριν ενα χρονο.
Και υστερα απο μερικες ακροασεις, νομιζω οτι ειναι ξεπερναει τον προηγουμενο. Μπορει να παιζει ηλεκτρονικη μουσικη η μπαντα, αλλα γενικα δεν ξεφευγει εξωπραγματικους ηχους, αντιθετα το αισθανεσε πολυ καθημερινο, και δικο σου. ενταξει σε πολλα σημεια να ειναι οριακα μπαναλ η 80ιλα που αποπνεει, αλλα αυτα ειναι μαλλον εξαιρεσεις. Οι φανκυ επιροες, οι πραγματικοι πιασαρικοι ρυθμοι, αλλα και τα φωνητικα (που παροτι δεν ειναι τα καλυτερα που εχεις ακουσει, αποπνεουν μια σπανια ζεστασια για ηλεκτρονικη μουσικη) , σε κανουν να μην μπορεις να ξεκολησεις. Ο ιδιος μαλιστα περιγραφει τον ηχο του ως gay stuff. disco. bored people. a poorly executed fist-fight. sandwiches without too much meat and stuff on them. records that you used to hate but are kind of cool now that you heard them again years later at your friends house. hipster nonsense. midrange, and not so much bass-and-treble. an engine that needs the timing looked at and is running at capacity. a band. (απο την σελιδα στο myspace)
Ο δισκος ειναι διαθεσιμςο για download και θα κυκλοφιρησει σε 2 μηνες κανονικα. αλλα νομιζω οτι ηδη εχει βαλει υποψηφιοτητα για τα καλυτερα του 2007
ακουστε εδω το us vs them οχι το καλυτερο του δισκου, αλλα ενα που μου αρεσε αρκετα
μαλλον θα ελαγα οτι τωρ απου τελειωνει η 80'ς φαση, εχουμε και τις καλυτερες κυκλοφοριες αυτου του τυπου, καθως ειναι πιο ωριμες, πιο κατασταλαγμενες. οποτε ας μεινουμε σε αυτες λιγο πριν αρχισει η φαση return to 90's techno και grunge.

rainboy

ΥΓ. και στο τελος σκαει και το New York I lOve you να σε αποτελειωσει. Ενα απιστευτο κομματι που νομιζεις οτι ανηκει στις καλυτερες στιγμες της ροκ ιστοριας (καμια σχεση με μπλιμπλικια) και οριστικα συνειδοτοποιεις οτι οι ταλαντουχοι ανθρωποι, μπορουν να κανουν παρα, μα παρα πολλα πραγματα

Zounds Demystfication

καλά και τα ηλεκτρονικά, αλλα λιγο pure punk και pure κοπανημα δεν εβλαψε ποτε κανεναν

rainboy

Marsheux - Pure

How not to been seen!

ύστερα απο απειρες φορες που εχεις πεσει κατω απο το καναπε απο τα γέλια, βλέποντας σκετσάκια των monty pythons, και τις χιλiαδες που εχεις κατουρηθει απο τα γελια με το sketch "how not to been seen", η εκδοχη του με το HALO δεν μπορει παρα να σε υπερκαψει.

rainboy

Παραλία Στην Πόλη (Astyplaz)

Εδώ και αρκετους μήνες εχω στα χερια μου το cd και το demo των Astyplaz και ηθελα να γραψω για αυτους, αλλα δεν ειχα προλαβει. Οι Astyplaz ειναι πραγματικα ενα απο τα καλυτερα ελληνικα συγκροτηματα, που βρισκονται πολυ πιο μπροστα απο αυτα που εχουμε συνηθισει. Ο δισκος του ειναι ενα πραγματικο ηχητικο ταξιδι που θυμιζει "φτασμενους" καλλιτεχνες και οχι break through.






Το γεγονος που πληροφοροθηκα απο το myspace τους οτι καναν περιοδεια στην Αμερικη πριν απο ενα μηνα, και οτι εχουν αρχισει να αποκτουν την καταξιωση που τους αξιζει, (σορρυ ION, που κανεις τουρνε στην βραζιλια, θα γραψω και για σενα), με εκανε να αποφασισω να σας δωσω το Toybox, που ειναι το αγαπημενο απο τον δισκο. κατεβασε εδω

rainboy

Hit The Road

Keep one eye on the road
The other one fixed on the one you hold

Oι DOn Johnson Big Band πηραν το ονμα τους απο τους Κακους του ΜΑιμι, και παιζουν ενα ενδιαφερον μιγμα hip-hop, rock , jazz και πολλα ηλεκτρονικα στοιχεια. Οχι ασχημα αμα σκεφτεις οτι προκειτε για κατι (ξενερωτους;;;) Φιλανδους. ΤΟ τελευταιο τους ομωνυμο almpoum εγινε γνωστο απο το χιτακι road (κατεβασε εδω). Αλλα το (ομωνυμο, μολονοτι 3ο) δισκακι ειναι παρα πολυ καλο, και σιγουρα αξιζει να ακουστει ολοκληρο. Υποσχομαι τις επομενε μερες να ανεβασω και αλλο τραγουδακι.






περισοτερα εδω:
http://www.myspace.com/donjohnsonbigband





rainboy

Ενα κλέμμενο ποδηλατο

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ / σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι

Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι
περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι
γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο
είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος
ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι
Να μιλάω στα κτίρια, στα σύννεφα, ή να προσεύχομαι
Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει



Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες σου κι όλα τα πλαστικά όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι



Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Ίσως βρούμε ένα σπίτι για να μείνουμε
ένα τόπο να ζήσουμε και να πεθάνουμε
μιλώντας σε κάποιον που έχει πεθάνει
σε χιονισμένα τοπία, σε δέντρα από μελάνι
ή σε ανθρώπους που ψάχνουν μια κατεύθυνση
προς το θεό, μια άλλη χώρα, μια άγνωστη διεύθυνση
στην οθόνη ενός κομπιούτερ, στα όνειρα του σκύλου
στο ουράνιο τόξο, στην καρδιά ενός φίλου



Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

(Στερεο Νοβα, απο τον πρωτο ομωνυμο δισκο 1992)

κατεβασε το εδω

rainboy

Godfather gone.... (ένοςαιωνα σιγή)

το 2007 μπήκε και αυτό με μια ασχήμη είδηση. με λίγες μέρες καθυστέρηση πληροφοριθηκα τον θανάτο του James Brown. Αυτης της εκπληκτικης καλλιτεχνικης φιγουρας, που γεμίζε την σκήνη και τρελαινε τους θεατες.

Δεν θα ξεχασω ποτε εκεινο το καλοκαιρινοβραδυ που τον ειχα δει ζωντανα στο λυκαβυτο.





θα ειναι παντα μάζι μας σε καθε παρτυ, οσα χρονια και αν περασουν.
rainboy