Το συγκρότημα από την Οκλαχομα χτυπάει για άλλη μια φορά. 23 χρονιά μετά την δημιουργία του και 20 χρονιά μετά από τον πρώτο του δίσκο, συνεχίζει να προχωράει. Και πραγματικά συνεχίζει να πειραματίζετε με τον τρόπο που το κάνει την τελευταία 8ετια. Είναι στα αλήθεια, σαν να έχει ανοίξει μια τρυπά στον χρόνο, και ένα συγκρότημα, των 70’s, να ορθέ να ηχογραφήσει σε σημερινό στούντιο, και να παίξει με τα καινούργια κόλπα της τεχνολογίας. Και ειδικά σε αυτό τον δίσκο που το θέμα του (όχι δεν είναι concept, εννοώ το artwork κυρίως) του είναι οι εξωγηινοι, με ένα ρομαντικό, κομιξοειδη τρόπο, μας θυμίζει ακόμα περισσότερο την δεκαετία του 70. Η μουσική , για άλλη μια φορά ξεφεύγει από τις συνηθισμένες φόρμες, που έχουμε μάθει, και πραγματικά πολύ δύσκολα μπορούμε να την περιγράψουμε. Κάντε τον κόπο να τους ακούσετε στο my space υπάρχει τραγούδι από τον καινούργιο δίσκο, αν και φορτώνει ψιλο δυσκολα, γιατί γίνετε πανικός από επισκέψεις. Γενικά συνεχίζουν εκεί που σταμάτησαν στο Yoshimi, σε λίγο πιο ροκ ρυθμούς, αλλά με απείρους πειραματισμούς, από space funk μέχρι βρώμικο rock’n’roll. Εντάξει, προφανώς δεν είναι, Soft Bulletin. Αλλά σίγουρα είναι από τους καλυτέρους δίσκους που θα ακούσουμε φέτος. Βεβαία εμένα, μου ταιριάζει ο δίσκος αυτός σε χειμερινές νυχτερινές περιπλανήσεις (κυριολεκτικά και μεταφορικά), με αποτέλεσμα τέτοια εποχή που τον απέκτησα, να με χαλάει λίγο, καθώς θέλω να νυχτώνει νωρίς, και μέσα στο ημίφως του δωματίου, και εκεί που το κρύο σε διαπερνά, να ακούγεται το at war with the mystics.
Όσοι από σας, έχετε τους 2 προηγουμένους δίσκους, θα το έχετε ήδη αποκτήσει. Αν δεν έχετε ακούσει τίποτα από αυτούς, καιρός να κάνετε την αρχή.
rainboy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου