Oι ίδιοι χαρακτηρίζουν την μουσική τους : Riot Jazz. Post-Hype. Drum Corps Punk. Hiphop/Horn freakout. 5 brass, 3 drummers, a sousaphone and an MC making as much noise as possible. Public Enemy and Antibalas hooking up in Cuba to talk about improvised music, the weather...and later swimming to New Orleans on principle. If KRS-One and Professor Longhair needed a backup band. Blaze/Sear/Brand/Light/Fuse/Burn/Spark/Fire.
Νομίζω ότι αυτό αρκεί για να εξάψει το ενδιαφέρον σε οποιονδήποτε. Πρόκειται λοιπόν για ένα ανατρεπτικο και ανεξάρτητο συγκρότημα από την Αμερική, αποτελούμενο από 3 κρούστες (πως λέγεται αυτός που παίζει κρουστά, αλήθεια;) 5 πνευστούς, 1 MC. Aλλά πέρα από τέτοια εντυπωσιακά χαρακτηριστικά, ο ήχος τους είναι κάτι που θα σε ενθουσιάσει στα αλήθεια. Είναι πολύ ζωντανός και συναισθηματικός, περικλείει μέσα του όλη την ιστορία της Νέας Ορλεανης (υπάρχει και τραγούδι που αφορά την καταστροφή), αλλά δεν τελειώνει εκεί, ακροβατεί από την jazz ως το hip hop, και κάνει ακόμα και τον πιο άσχετο με αυτά τα ιδιώματα ακροατή, να ενθουσιαστεί. Μουσική, απλή λιτή, χωρίς φανφάρες, με ακουστικά όργανα, που όμως σε κάνει να θέλεις να κουνιέσαι συνεχώς. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, και έντονα πολιτικοποιημένος στίχος, καυστικός σε πολλά σημεία (έτσι όπως θα έπρεπε να είναι το hip hop) που σου δείχνει τα παιδιά δεν είναι τυχαία. Δυστυχώς μόλις σήμερα τελείωσε η ευρωπαϊκή περιοδεία για αυτόν τον δίσκο, αλλά λογικά μέσα στο καλοκαίρι θα ξαναέρθουν από αυτή την μεριά του Ατλαντικού, για περιοδεία. Αυτούς να δούμε σε κανα φεστιβάλ, μπας και ξυπνήσουμε λίγο.
Ένας δίσκος που δύσκολα θα ξεκολλήσει από το repeat, απλά γιατί είναι μοναδικός.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ
rainboy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου